Walka z Asystolią.

Rozdział 33. Piękny dzień.

/Wiktoria/

Po około dwóch tygodniach odbył się ślub mojego brata. Cieszyłam się, a jednocześnie byłam zdenerwowana. W końcu niektórzy z naszej rodziny zobaczą mnie prawie z wielkim brzuchem. Na samą myśl o docinkach było mi nie dobrze. Praktycznie całą ceremonie w kościele byłam na dworze. Nie dość, że było mi słabo to i jeszcze byłam zdenerwowana. Właśnie siedziałam z tyłu domu weselnego gdzie byłam na huśtawce. Na ślubie jak i na weselu był Hachiko. Cieszyłam się, że nawet mój pupil może się pobawić na weselu. Kiedy wstałam mało się nie wywróciłam. Spojrzałam czując jak ktoś mnie łapie. Widząc obcego mężczyznę odsunęłam się od niego. Wiedziałam kim jest. Miał na imię Bartek oraz był dalekim kuzynem Britney.

-Wszystko w porządku?- Zapytał ale zabrałam od niego swoją rękę.

-Tak. Odczep się.- Mruknęłam i oddaliłam się. Wiedziałam, że było to nie miłe ale przez to wszystko nie dawałam kompletnie rady. Nie raz miałam chęć by wykonać próbę s. Chodziło o próbę samobójczą. Nie potrafiłam o tym powiedzieć bratu tego w twarz więc wysłałam mu pewnego dnia SMS o treści, że mam myśli o tej próbie. Gabriel nie czekał na nic więc zabrał mnie od razu do psychologa.

/Gabriel/

Kiedy wyszedłem z domu weselnego widziałem jak Wiktoria siada na mostku przy niewielkim stawie. Hachiko leżący na trawie powędrował do mojej siostry. Spojrzałem widząc jak kuzyn mojej żony się na nią patrzy.

-Czy zrobiłem coś źle?- Zapytał się Bartek gdy podszedłem do niego. Dałem ręce na drewnianą barierkę. Patrzyłem widząc jak Wiktoria głaszczę swojego psa.

-Wiktoria źle znosi... Ciąże. Znając moją mamę wszyscy wiedzą lecz nie chcą o tym wspominać. Wiktoria parę miesięcy temu została zgwałcona i strasznie to przeżywa. Ma spotkania z psychologiem od kiedy przyznała mi się, że ma myśli samobójcze.- Powiedziałem patrząc na siostrę. Wiedziałem, że dla Bartka to wielkie zaskoczenie. Miałem nadzieję, że nie zacznie gadać, że moja siostra to jakaś puszczalska.