AS #2: Need You Now

Chapter 36

GRACE

“Grace, are you still awake?” Pahinga na sana nang marinig ang boses ni mama.

Tumayo ako at pinagbuksan siya ng pinto. “Bakit, ma? What do you need? Malalim na ang gabi pero gising pa rin po kayo,” nag-aalala lang ako at maaga siyang aalis bukas. Baka ma-late pa siya dahil sa akin.

“Puwede ba tayong mag-usap kahit saglit lang?” Ano kaya ang pag-uusapan namin? Pinag-isipan ng mabuti bago tumango. Pinapasok ko siya at umupo sa kama.

“Tungkol saan ba ‘yan, ma at mukhang importante?” Hindi niya man lang magawang ipagpabukas na lang para hindi na siya mapuyat pa.

“Tungkol sana sa....” humihina ang boses niya. Tila nagdadalawang-isip sa kaniyang sasabihin. May ideya ng nabubuo sa utak. Pero gusto kong marinig mula sa kaniya para mas okay.

“Tungkol sana sa’yo. How are you? Are you okay? May gusto ka bang sabihin, itanong, or i-kuwento? Handa akong makinig at sumagot sa kung ano man ‘yan, anak,” may himig na concern at pag-aalala.

Hindi ko siya masisisi. Maaaring iniisip niya na nagagalit or nagtatampo pa rin ako sa kanila. Matapos ang mahabang usapan, ang mahabang diskursiyon. Parang wala na kaming imikan. Hindi na rin nagparamdam pa ulit si papa. Siyang ipinagtataka ko naman. Kasi bakit?

“Ma, ayos lang po ako. Ayos na ayos,” nakangiting sagot ko. May pagdadalawang-isip kung maniniwala ba siya sa sinasabi ko o hindi. “Yon po ang totoo. Hindi po ako nagsisinungaling sa inyo.

“Alam mo po? Habang tumatakbo ang oras at lumilipas ang araw. Dahan-dahan ko siyang naiintindihan ang lahat. Dahan-dahan ko siyang natatanggap. Ay ganito pala siya. Kaya pala ginawa niya ‘yon dahil sa ganito. Parang mga ganiyang bagay lang po.”

Bago ako hinatid ni Shaunne no’ng isang araw ay napag-usapan din namin ang bagay na ito. Ewan ko ba kung saan niya nalaman ang bagay na iyon. Basta na lang niyang binuksan ang topic tungkol do’n sa gitna ng mga tawanan at magaan naming usapan.

--------

“I heard na may family problem ka this past few days. Sumabay pa sa hindi natin pagkaka-intindihan. So, how are you now? Are you really okay? Or pretending to be okay?” Masaya lang naman akong kumakain. Pero bigla-bigla siyang magbubukas ng topic na gano’n.

20 minutes na katahimikan din ang namayani sa pagitan namin. Parang nangangapa pa ako ng mga salita na sasabihin. Nagdadalawang-isip kung magkukuwento ba ako sa kaniya ngayon or huwag muna.

Muli ko siyang binigyan ng tingin. Mariin siyang nakatingin sa akin habang kumakain. Patiently waiting to my words. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko.

“Paano kung malaman mo na marami pala silang nilihim sa’yo. Anong gagawin mo? Anong mararamdaman mo?” I’m not totally telling him the whole story. Perhaps, I want to hear kung paano niya iha-handle ang situation if ever na malagay siya sa situation ko.

“What do you mean? Can you a little bit elaborate more?” Marahan ang boses at may pag-iingat. Parang natatakot na may masabing mali kung sakali na magpadalos-dalos siya.

“For instances, your father cheat from your mother. You witness how he cheated on her. And you witness all the pain na iniwan niya. Then, after so many years malalaman mo na lang that his not totally cheated to your mother. He have a reason. A multiple reason. He have a secret. A multiple secret na mas lalong nagpapagulo ng situation. How would you react? How would you feel? How would you handle everything?”

I know na may hints na siya that it’s all about my past. Alam niya naman na may gano’ng story ako because Arabella told him. Siya naman ang tahimik ngayon. Lihim na napangiti at tumango.