AS #2: Need You Now

Chapter 38

GRACE

“Grace! What’s bring you here?” Gulat ang boses at mukha niya ng makita ako. My cousin voice got their attention. Reason for them to look behind and see me.

“I’m just here to talk to you,” I want to call her mamita. Like how my cousin called her. But I can’t. I’m a little bit scared to do so. The last time I do that. Nagalit lang siya. Telling me not to call her ‘mamita’. I don’t have any rights to call her like that.

I don’t know how to address her. Tahimik lang si Shaunne sa tabi ko. Ngunit nakahawak sa bewang ko at mataman lang nakikinig. Kanina pa siya walang imik. Simula ng tumapak ang mga paa namin sa ari-arian ng mga Fuentes.

Tita Agatha face feels so irritated by my appearance. Yet, her daughter Allia is nagpapa-cute sa boyfriend ko. Does Allia know Shaunne or forte lang niyang magpapansin?

“About what?” After makabawi sa pagkagulat. Bumalik na ang pagiging strict ng boses. Sabi na nga ba at panandalian lang ‘yon.

Tho, in inner me still assume na babait na siya sa akin. Pero hindi pa rin pala. The way how she approach me now. The same on how she treated me before.

“About you,” my voice got lower saying those two words. I want to say about my parents history. Ngunit pinapangunahan na ako ng utak na maaaring tumanggi siya. Not impossible tho.

Without thinking more further, she agree. Sumunod sa kaniya papuntang garden. Shaunne hand didn’t leave my waist. Hindi nakaligtas sa akin ang tingin niya sa kamay ni Shaunne. Parang sinusuri niya ito o kung ano man ang nasa isip niya.

“Spill it, now.” Sitting in the three chair in small round glass table in the middle of garden. I can’t appreciate the ambiance because of her cold and strict voice.

“I know it's not about me. Rather, it's about your family. Why do you need to lie?” Tanong niya ng hindi ako makapagsalita agad. Wala pa akong sapat na lakas para humarap sa kaniya. Pero hindi pa rin ako. Tumuloy pa rin sa plano.

I know na hindi ito magugustuhan ni mama. Pero ayaw kong habang buhay na walang alam. Habang si kuya, alam na niya ang lahat. Ang daya lang sa part ko. Like, they did not totally trust me para itago sa akin ang bagay na ito. Para bang hindi ako marunong umintindi. Iniisip yata nilang ako’y magrerebelde?

“Kapag ba sinabi ko agad, papayag kang kausapin ako? O papayag silang makausap mo ako?” Isa rin sa naging problema ko rito ay ang mga tita ko. Kahit sila, hindi kami -- ako--- tanggap. Ewan ko ba kung anong exact reason. Bigla-bigla na lang na masama at unfair ang pinapakita nila sa akin.

Kahit ilang beses niya akong sungitan o pagtabuyan noon. Hindi ako mabilis nagpapatinag. Sa kaloob-looban ko ay lalambot pa siya. Mamahalin niya rin kami at tatanggapin. Pero malabong mangyari yata ang bagay na iyon. Kung mismong ibang anak na niya ang nagsasabi sa kaniyang huwag kami tanggapin.

Tita Agatha. Siya ‘yong tita ko na pinaka-ayaw sa amin, lalo na sa akin. Kontra siya kanina na makausap ko si ‘lola’. Wala raw akong karapatan na gawin ang bagay na iyon without an appointment. Mabuti na lang may Kung anong sumapi sa kaniya at pinatahimik lang si tita Agatha bago pumunta rito.

“Your father is back again, huh? Is he going to fix your family now? Making it complete once again?” Is she mocking me about it or I just concluded she sounded like that one?

Para bang ayaw niya pang mangyari ang bagay na iyon. Akala ko ayaw niya sa mga taong hindi buo ang pamilya? Dapat suportado niya sina mama. Wala silang ibang gusto kun’di mabuo kami. Pero ayaw naman nilang mangyari.

“Is he worth it to be your mom’s husband? Is he worth it to be your dad?” Now back to be serious and firm voice.

May lumapit na isang kasambahay at maglapag ng juice. “How can you question my father worth so easily like you really know him well?”