💘💘ချစ်ခြင်းအတ္တတို့၏ ဆုံမှတ်💘💘💘💘ခ်စ္ျခင္းအတၱတို႔၏ ဆုံမွတ္💘💘

20Z

💘💘ခ်စ္ျခင္းအတၱတို႔၏ ဆုံမွတ္💘💘

Part ♡ 20 ♡

ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ ရိပ္သာတစ္ခုအတြင္း....
သစ္ပင္ထက္မွသစ္႐ြက္တို႔ကေလတိုက္တိုင္း တရွဲရွဲျမည္ေနၾကသည္
ေက်းငွက္သာရကတို႔၏တက်ီက်ီ ေအာ္သံမွလြဲလွ်င္ အရာအားလုံးဆိတ္ၿငိမ္စြာပင္
ဆိတ္ၿငိမ္ေသာရပ္ဝန္းအတြင္း အဖိုးအဖြားတို႔ကလက္ထဲတြင္စိပ္ပုတီးေလးအားစိပ္ကာ တည္ၿငိမ္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ တရားဘာဝနာပြားမ်ားေနၾကေလသည္
ထိုတိတ္ဆိတ္ေနေသာ ရပ္ဝန္းေလးအတြင္း အနက္ေရာင္ဖိတ္ေနေသာ ကားတစ္စီးက က်ယ္ေလာင္ေသာဘရိတ္အုတ္သံႏွင့္အတူ ထိုးရပ္လာေသာေၾကာင့္ အားလုံးကစူးစမ္းလိုဟန္ ထိုေနရာသို႔ၾကည့္မိလိုက္သည္
အနက္ေရာင္Body fitရွပ္အနက္အား ၾကယ္သီး၄လုံးေလာက္ျဖဳတ္ကာ Style pantအနက္ျဖင့္ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းလူက ထိုေနရာႏွင့္မအပ္မစပ္
ဂုတ္မထိတတိဆံပင္တို႔အား တစ္ဝက္ကိုသာ ျဖစ္သလိုစုစည္းထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာထက္ကပိုကရိုက်ေနေသးသည္
ထူထဲေနေသာမ်က္ခုံးတန္းတို႔က တြန့္ခ်ိဳးေန႐ုံမွ်မက
မ်က္ဝန္းနက္နက္တို႔ကလဲ စူးစူးရွရွ
ထိုမ်က္ဝန္းတို႔ျဖင့္ ေနရာတိုင္း ေစ့ေစ့နပ္နပ္ၾကည့္ကာ တစ္စုံတစ္ခုအားရွာေနဟန္
"စည္းေလး"
ထိုစဥ္ မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္ေနသည့္ ေဒၚဂ်မ္းခိုင္က အရင္ျမင္ကာ ေခၚလိုက္ျခင္း
ဓန ရွည္လ်ားေသာေျခတံတို႔ျဖင့္ ေဒၚဂ်မ္းခိုင္အနား လႊားခနဲ လႊားခနဲ လွမ္းသြားမိသည္
"စည္းေလးက ဒီကို...ဘယ္လိုလုပ္....'"
"ဖြားဖြား ဘယ္မွာလဲ"

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

ဒီတစ္ခါဖြားဖြားႀကီးႏွင့္ ႀကီးႀကီးတို႔ တရားစခန္းဝင္ခ်ိန္
က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းေသာဖြားဖြားႀကီးအားဂ႐ုစိုက္ရန္ႏွင့္
ႀကီးႀကီးအား စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္တရားအလုပ္လုပ္နိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ ဖြားဖြားႀကီးအားေစာင့္ေရွာက္ရန္ပကတိပါ လိုက္ခဲ့မိသည္
ဖြားဖြားႀကီးကသူ႕ေျမးအေၾကာင္းသိစြာ မလိုက္ဖို႔တားေသာ္လည္း
ကံေကာင္းသည္ဆိုရမလား သူအလုပ္ကိစၥ ခရီးထြက္ခ်ိန္ႏွင့္တိုက္ဆိုင္သြားသျဖင့္ အဆင္ေျပသည္ဆိုရမည္
"ဖြားဖြား ပကတိေျခလက္ေဆးေပးမယ္ေနာ္"
"သာဓုပါကြယ္"
ေဒၚပန္းေဒဝီ အျဖဴေရာင္ရင္ဖုံးေလးႏွင့္ေယာဂီထမိန္ဝတ္ထားသည့္ ပကတိအားၾကည့္ကာ စိတ္တို႔ေအးခ်မ္းရသည္
က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းေသာေၾကာင့္ တရားစခန္းဘာညာဝင္လွ်င္ အခက္ႀကဳံရသည္
ေဒၚဂ်မ္းခိုင္က အေဖာ္ျပဳေပးေသာ္လည္း ကိုယ့္အားျပဳစုရသည့္အခ်ိန္မ်ားျဖင့္ရႈပ္ေနကာ တရားအလုပ္ေအးေအးေဆးေဆးမလုပ္ရ
ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ ပကတိေလးကလိုက္ပါေပးကာ ကိုယ့္အားျပဳစုေပးေသာ​ေၾကာင့္ ေက်းဇူးအခါခါတင္မိသည္
ကိုယ့္ကိုသာမက တျခားသက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားကိုပါ လိုအပ္သည္မ်ားလုပ္ေပးကာ ကုသိုလ္ယူေနသည္
စိတ္ထားလွေလေတာ့ ဘာမွလိမ္းျခယ္မထားေသာမ်က္ႏွာေလးဟာ အျပစ္ကင္းစြာၾကည္ၾကည္လင္လင္
ၾကည့္လိုက္တိုင္း ေအးခ်မ္းသည္
ကိုယ့္​ေျမးနဲ႕မ်ားကြာပါ့
အၿမဲ ေဒါသေမာဟနဲ႕ ဒီႏွစ္ေယာက္ကေရနဲ႕မီးလိုဒြန္တြဲေနတာဆိုရမည္
"ဖြားဖြား!!!!!"
အေတြးမဆုံးေသး ၾကားလိုက္ရသည့္အသံက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ ကိုယ္ပါမက နံေဘးကတရားရႈမွတ္ေနသူမ်ားပါ လည္ျပန္ၾကည့္လာၾကသည္
လုပ္ျပန္ၿပီ ဒီေကာင္ေလး....ေရွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္နဲ႕
ေနပါဦး အလုပ္ကိစၥတစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုတဲ့လူက ဒီလိုေနရာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး......
ပါးစပ္ျဖင့္ အေျဖေပးရန္မလိုပါ
အၾကည့္တို႔ကစားမတတ္ဝါးမတတ္ၾကည့္ေနသည္က ေဒၚပန္းေဒဝီနံေဘးမွ ပကတိထံ၌သာ
"ရွင္းပကတိ!!!!"
အသံက်ယ္ႀကီးျဖင့္ အနားေရာက္လာသည္က တစ္ခဏအတြင္း
"ကို....."
ပကတိမွာလဲ ေခါင္းေလးငုံ႕လ်က္ ဘာလုပ္ရမည္မသိစြာ
"လာခဲ့....မင္းကိုေတာ့အျပစ္ေပးရမယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ပကတိအား အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ႏွယ္ သူ႕အနားဆြဲကပ္လိုက္ေလသည္
ခုနကတိတ္ဆိတ္ေနေသာ ရပ္ဝန္းအတြင္းေလးဟာ ဆန့္က်င္ဘက္အေနအထားပင္
အားလုံးရဲ႕အၾကည့္ဟာလဲ သူတို႔ထံ၌သာ.....
"ေျမးငယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာတုန္း"
ေဒၚပန္းေဒဝီ မ်က္ႏွာပူပူျဖင့္ေျပာမိလွ်င္
ကိုယ့္ေျမးက မ်က္ႏွာရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးျဖင့္
"ဘယ္လိုျဖစ္ရမွာလဲ အဖြားဗ်ာ....ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ထပ္ထားတာ၃ပတ္ပဲရွိေသးတယ္ ခ်စ္စၾကင္နာစအခ်ိန္ကို ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဒီကိုေခၚလာရတာလဲ"
ကိုယ္ေျမးစကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကပူသထက္ပူလာရကာ
"​ေျမးငယ္လဲ အလုပ္ခရီးထြက္ေနရတာေလတစ္ပတ္ၾကာမယ္ဆိုေတာ့....."
"မဆိုင္တာ အစထဲက အလုပ္ခရီးေပၚလာလို႔ စိတ္ညစ္ရတဲ့ၾကားထဲ ခုကြၽန္ေတာ္ျပန္လာေတာ့ အိမ္မွာမရွိဘူး ဘာေနေန ပကတိကိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ေခၚသြားမယ္"
"ေျမးငယ္....ရက္ပိုင္းေလးကို ပကတိေလးလဲစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေပါ့"
"ဟ...ထားစရာလား အဖြားတို႔သာတရားရွာရမယ့္အ႐ြယ္မလို႔ေလ ေတာ္ၾကာ တရားေပါက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားၿပီး သီလရွင္ဝတ္ေနျပန္ပါဦးမယ္ အစထဲကတရားေပါက္မတတ္ျဖစ္ေနတာကို"
ဒီစကားကိုေတာ့ နံေဘးမွာမလႈပ္မယွက္ရပ္ေနေသာ ပကတိကိုမေက်မနပ္ၾကည့္ကာေျပာလိုက္ျခင္း
ကိုယ့္မွာေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမည့္အလုပ္ခရီးကို သုံးရက္ေလာက္မနားမေနအျပတ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္
ဒါကို သူကေရာက္ေရာက္ျခင္း ေဆာက္နဲ႕ထြင္းသလိုပင္
ေယာက္်ားယူထားတာဘယ္ေလာက္ရွိေသးလို႔ တရားစခန္းလိုက္သြားရတာလဲ
ဘာလဲ ကိုယ္က သူ႕အတြက္ ကိေလသာကုန္ခမ္းစရာေကာင္းေနလို႔လား