Saat 12yi geçiyordu. Az önce Leyalarla görüntülü konuşmuştuk. Dışarı çıkıp bahçedeki bankların birine oturdum. Bu gece sakin geçiyordu. Acilde bir hasta vardı, serumu bitince çıkacaktı. Efenin ses kaydını açıp dinledim bir kaç kez. Sonra telefonu cebime koyup gökyüzüne baktım. Bugün dolunay vardı, ışığı çok parlaktı. Gülümsedim. Yanıma biri oturdu. Başımı o tarafa çevirdiğimde Efeyi gördüm. Gülümseyerek bana bakıyordu.
"Akşam güneşi gibi ay ışığı da değeceği yeri biliyor."
Yüzümde asılı duran gülümseme genişledi.
"Ben, teşekkür ederim.."
"Bir doktor düştü aklıma. Bu gece nöbetçi. Bir gideyim belki kahve ısmarlar diye düşündüm."
"Sen ciddi misin?"
Resmen gecenin bi vakti benimle kahve içmeye gelmişti.
"Kahve ısmarlamazsan, şuracıkta uyurum."
Gülerek ayağa kalkıp elini uzattı. Parmaklarından tutup ayağa kalktım. Hastanenin hemen köşesinde bir kahve standı vardı. Oradan kahvelerimizi alıp bu sefer çimlere oturduk.
"Sen gelemeyince ben geleyim dedim ama rahatsız etmedim değil mi?"
"Hayır, iyi ki geldin. Yani iyi oldu geldiğin. Zaman geçmiyor nöbetlerde."
"İyi ki geldin." Kendi kendine mırıldandıp güldü. Duysam da belli etmedim. Sonra kendini topladı, boğazını temizledi.
"Ne doktorusun, yani bölümün ne?"
"Kalp ve damar cerrahisi. Sen sadece solist misin peki? Yoksa Yağız gibi başka bir işin de var mı?"
Güldü.
" İşletmeciyim ben. Sahne aldığımız mekan benim."
Ağzım net olarak açık kaldı. Şaşkın ifademe öyle bir güldü ki anlatamam size.
"Biraz daha bu ifadeyle bakarsan, yanaklarını sıkacağım Naz."
Şu an sıkmak istediği yanaklarıma ateş bastı. İsmim dudaklarından nasıl güzel dökülmüştü. Hemen yüz ifademi toplayıp güldüm.
"Yani kusura bakma ben beklemiyordum, şaşırdım vallahi. "
"Onu gayet net gördüm. Burdan. "
"Ya tamam, çok komik görünüyorum kabul."
"Hayır, her halinle mükemmel görünüyorsun."
Şu an kendimi liseli ergen aşıklar gibi hissediyordum. Her cümlesi üzerimde öyle şapşal bir etki bırakıyordu gerçekten. Deli gibi flört etmek istiyordum ama bir tarafım buna engel oluyordu. Ama o tarafımı dinlemeyecektim.
"Mükemmel mi? Sen hiç gülerken aynaya bakmamışsın. "
Gözlerimin içine baktı. Yine gamzelerini bahşetti, gülerken.
"Aynaya bakmam pek doğru. Kendime gözlerinden bakmama izin verecek misin?"
