"Güzel bir çocukluğum oldu. Yani aslında annem ölene kadar gerçekten yolundaydı her şey. Ne çok şımartıldım ne de öyle başı boş bırakıldım. "
Şu an o koltuğa sırtını vermiş, ben de başımı onun dizlerine koymuş uzanıyordum. Bir yandan saçlarımla oynuyor bir yandan da kendini anlatıyordu. Başkası olsa sıkıcı gelebilirdi ama sesinin tınısı beni sanki masal diyarlarında hissettiriyordu.
"Öyle çok uçuk huylarım yoktur. Bazen ruh halim çok değişken olur. O da ikizler burcu olmamla alakalı galiba. İnatçıyımdır-"
"Evet geçen gün konuşmuştuk."
Kaşlarını çattı, anı hatırladı. Gülümseyip, başını salladı.
"İnadımdan vazgeçer miyim sorguluyorsun değil mi?"
"Yani şu an hayatının merkezinde olmayı beklemesem de ileride bir inat uğruna terkedilir miyim sorguluyorum. Yani ben de inatçıyımdır. Kolay kolay sözümden dönen biri olmam."
"O zaman kolay kolay dönülmeyecek sözler çıkmayacak ağzınızdan doktor hanım."
Kıkırdadım.
"Kıskanç mısın?"
"Seni her şeyden kıskanırım."
"Açık sözlüyüz."
"Ben modern bi adamım, asla sevgilimi kıskanmam dememi mi beklerdin?"
Tekrar kıkardayıp başımı iki yana salladım.
"Elbette seni kısıtlamam, arkadaşlarınla geçirdiğin vakitlere giydiğin eteğe, tabi sen yine de çok abartma.. Ama kıskanırım, hele ki karşındaki hemcinsimden hiç hazetmemişsem. "
"İnsanlarla çok samimi değilimdir zaten, o yüzden bir sıkıntı yaşamayız bence."
"Ya sen? Sen kıskanç mısın?"
"Yok canııııım, ne kıskançlığı. Sana değen herhangi bir çift gözü oyabilirim sadece."
Gözleri şaşkınlıkla açıldı. Güldüm.
"Benim olan benimdir. Tabiki sakınır, kıskanırım. Hele ki bu kalbimi cayır cayır ateşe veren adamsa. Ya benden başkasını da yakarsan?"
"Bunu bilemem ama şunun sözünü verebilirim ki... Senden başkasıyla yanmam."
Eğer mümkün olsaydı şu an gözlerimden kalp emojileri fırlardı. Elimi yanağına çıkarıp okşadım.
"Sen yeter ki sev, kulun olayım
Bir dile, bin yıl kölen olayım."
