Gülümsedim ama sorusunu yanıtsız bıraktım. O da gülümseyip kahvesini yudumladı.
"Naz."
"Efendim?"
"Ben eve geçeyim. Sen de hazır boşluktayken biraz uyu."
"Teşekkür ederim, geldiğin için. Yani keyifli geçirdiğim bir nöbetti sayende."
Önce kendi kalkıp, sonrasında elini bana uzattı. Bu sefer elini daha sıkı tutarak kalktım. Ellerimize bakıp, iç çekti. Bense tenimde yayılan ateşten, kalp krizi geçireceğimden korktum.
"Yarın görüşürüz o halde."
"İstek parça yapabiliyor muyuz?"
"Yalnızca senin hakkın var buna."
Eve girdiğimde kendimi yatağa attım. Kalbimde kelebekler uçuyordu. Elimde sanki hala eli varmış gibiydi. Bu his her neyse hiç bitmemesini umarak uykuya yaslandım.
Gözlerime toprak tonlarda far uygulayıp, maskara çektim. Saçlarımı tamamen düzleştirip bıraktım. Üzerime koyu yeşil ince triko kumaş kayık yaka bir elbise giydim. Dizlerimin biraz altında bitiyordu. Vücudumu saran cinsten bir elbiseydi. Boynum açıkta kaldığı için biraz uzun gümüş ucunda beyaz damla taş bulunan kolyemi geçirdim. Aynı taşlı küpelerimi de kulağıma taktım. Ten rengi, yine hem tercihim kısa topuk ayakkabılarımı giydim. Ek çantamı alıp evden çıktım. Ülküler beni bekliyordu.
Ülkü mavi hafif mini bir elbise giymiş, saçlarını dalgalandırmıştı. Leya da beyaz önü ip bağlamalı keten kumaş bir elbise giymişti. Giydiği beyaz elbise gözlerini ön plana çıkarmıştı.
"Deli gibi heyecanlanıyorum. Bana güzel olduğumu söyleyin!"
"Fazlasıyla güzelsin aşkım. Bu renk sana çok yakışmış."
"Bence de çoooook iyi olmuş Naz. Ve bence o da heycanlıydı."
Ülküye döndüm.
"Nasıl yani? "
"Yağızla görüntülü konuşuyorduk. Deli gibi ne giyeceğini düşünüyordu. Giydi giydi çıkardı sabahtan beri dedi Yağız. "
Kıkırdadım. Özenmesine sevinmiştim.
Mekana girdiğimizde, bizim için ayrılan masaya yöneldik. Tam olarak sahnenin karşısıydı. Çok geçmeden onu gördüm. İlk iki düğmesini açık bıraktığı beyaz gömleği üzerine oturmuştu. Altında krem renk bir pantolon vardı. Saçlarını bilerek dağınık bıraktığına emindim, çünkü böyle çok yakıştığını söylemiştim. Önce kızlara selam verip, yanıma yaklaştı. Ayağa kalktım. Bir elini belime sarıp, yanağını yanağına yasladı. Henüz ayrılmadan kulağıma fısıldadı.
"Çok güzelsin."
Geri çekildiğinde, yerime yerleştim. Grubun üçüncüsü yanımıza geldi. Hepimizle tek tek el sıkıştı.
"Mete ben"
Leyaya bakıp devam etti.
"Daha önce tanışma fırsatımız olmadı."
Leya gülümseyerek başıyla selam verdi.
Elini uzattı,
"Leya, memnun oldum."
Biz bir yandan muhabbet edip bir yandan şarkılara onlarla beraber eşlik ediyorduk. Öyle ki zaman hızla geçmiş, gece yarısını bulmuştu.
Efe son şarkısı olduğunu söyleyip, gözlerime baktı. Gözlerinden ayrılmam mümkün değildi. Ayrılmak isteyen de yoktu.
"Kıskanır rengini baharda yeşiller.
Sevda büyüsü gibisin sen firuze.
Sen nazlı bir çiçek, bir orman kuytusu
Üzüm buğusu gibisin sen firuze."
Gözlerimin içine bakarak söylediği sözlerle, kalbim göğüs kafesimi delip geçecek gibi oldu. Elim kalbimin üstünde durdu. Arkada duran sistemden bir başka şarkı açtı. Sahneden ayrılıp yanıma geldi. Elini uzattı.
"Dans edelim mi? "
Elimi, elinin üzerine koydum. Ona ayak uydurup adımladım. Bacaklarım titriyordu sanki.
Öyle de güzeldi gözleri.
Bıraksam içine bi kendimi.
Tutuştur içine çek beni
Yavaş yavaş
Belime sardığı elleri, vücudumu ateşe verdi. Dokunduğu yerler alev aldı. Tam gözlerimin içine bakıyordu. Hafif yaklaşıp, gözlerini kapadı. Derin bir nefes aldı, kokumu içine çeker gibiydi daha çok. Şarkının bir cümlesine eşlik etti.
"Ölümüne güzeldi, böyle nasıl yaşıyo?"
Kendimi ona bıraktım, boynundaki elim daha sıkı sardı onu. Belimdeki eli dokunduğu yeri okşamaya başladı. Anın büyüsüne kapılıp başımı hafif yanağına yasladım. Şimdi onun kokusu benim burnumdaydı. Dudakları, saçlarımı esip geçti belli belirsiz.
"Hayatımda ilk defa, hislerime yenik düşünüyorum. Acele gidiyorsam durdur beni ama ben sana koşmaktan kendimi alamıyorum. "
Söylediklerine hafifçe kıkırdadım. Hafif başımı kaldırıp gözlerine çıkardım bakışlarımı.
"Durdurmak mı? Hiç sanmıyorum."
