LAÇİN

"6- Sevmenin Bedeli Ağırdı"

yine yeni yeniden burdayız biz bu işte ustayız (he canım he😂) diyerek ilyas hoca tarzında bir giriş yapalım bakalım.

keyifli okumalar. yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin lütfen.

seviliyorsunuz💫💞

___________________________________-

Şimdiki Zaman - Laçin

İlahi bakış

Nevra'nın başının ağrısı dayanılmaz bir hale gelmişti artık. Gözlerini açmış, sükunetini korumuş, olayları hatırlamıştı. Hatırlamıştı da hatırladıkları altında ezilmişti sanki.

Her şeyi bir kenara bırak diye tembihledi kendini. Ellerini çözmeye çalışıyordu. Ancak çok sıkı bir şekilde bağlanmıştı. Bunun için de kızdı kendine. Nasıl hissedememişti arkadan yaklaşıldığını?

Kollarını tekrar çekiştirdiğinde sol koluna bir sızı yayıldı.

Doğru ya vurulmuştu.

Koluna baktığında, bu azıcık ışıkta bile müdahale edildiğini gördü. "Biri yaramı mı sarmış yani?" Diye şaşkınlıkla düşündü.

nasıl bir oyunun içindeydim lan? hem kaçırımışlar hem de ufacık yarama müddahle etmişlerdi. düşüncelerin ardı arkası kesilmiyordu. Sinir, kiralık aşktaki neriman gibi tepesinden tepesinden geliyordu.

Ellerini çözmeyi başardığında derin bir nefes çekti önce. Sonra bileklerini ovaladı ve etrafa kulak kabarttı. Bir taraftan içinde tutulduğu yeri turlamak için ayağı kalkmaya çabalarken bir taraftan da "Niye hiç ses seda yok lan" diyordu. Ayağı kalkmayı ikinci deneyişinde başarmıştı.

Ruhen olduğu kadar bedenen de çökmüştü anlaşılan. Çok kan kaybetmişti, tutulan eklemlerinden ve ağrıyan belinden saatlerdir oturduğunu anlıyordu...

Nihayet ayağı kalkmayı başardığında tutulduğu yerden köşeyi dönmesiyle genişçe bir mağarayla karşılaştı.
"Yine mi mağara ya, kurtulamayacak mıyım ben bu lanet mağaralardan" söylenerek çıkışa doğru ilerlerken bir taraftan da etrafı dikkatlice izliyordu. Bir açık daha vermemeye niyetliydi.

Çıkışa geldiğinde mağara girişinde bir silüet gördü. Önce kim olduğunu anlamadığı için kaşlarını çattı. Daha sonra o silüet e doğru adımlamaya devam etti. Yaklaştıkça tanıdı bu sıfatı. Ki tanımamayı yeğlerdi.

" Kuma iguana da buradaymış, gerçi eksik kalsaydın şaşırdım " dedi nevra adamın arkasında dikilerek.

Allah bunun bir kere değil bin kere belasını versin, diyerek içinden yine bela okudu Nevra.

agit, nevra'nın sesini duyunca anında ona doğru döndü yüzünü. 'hangi ara uyanmış ve dibime kadar gelmişti bu kadın?' diye geçirdi içinden.

"Günaydın Berfin, nasılsın?" dedi agit yüzüne iğrenç bir gülümseme yerleştirip nevra'yı baştan aşağıya süzerek.

"kısa kes. Ne istiyorsun?"

Yüzünü genç kadına döndü agit ve nevra'yı mağara duvarına yaslanmış, elleri göğsünde bağlanmış rahat bir tavır ile gördü. Şaşırmıştı bu duruma. Korkması gerekmiyor muydu? Beni bırak diye ağlaması? Düşüncelerinden hızla sıyrıldı adam konuşmaya devam etti.

"Seni istiyorum Berfin" demeden hemen önce ayağı kalkmış genç kadının karşısına dikilmişti. Cümlesini kurarken Nevra'nın gözlerinin içine bakmıştı.

"Oldu. Beni alana, alnında patlayacak  mermiyi de promosyon veriyoruz." Gülerek kurdu cümleyi Nevra. Ona göre komik oluyordu bu salaklar.

Sinirlenmeye başlamıştı agit. Nevra'ın üzerine doğru yürüdü ve yüzlerini aynı hizaya getirdi.