"10- Tunalı"

3.3K 162 60
                                    

Okunma açısından beklediğimden de iyi gidiyor. İki yüz okunma bile yeter ya diyordum ilk başladığımda ama neredeyse 10k olmuşuz.

Beğeni ve yorumlara gelirsek de okunma sayısına göre oldukça azlar. Açıkçası okunan bir şeye yorum yapmak ya da oy vermek çok zor bir şey değil bence. Aksine, okuyorsan ve devamını bekliyorsan yazarı teşvik eden bir şey.

Ama yine de okunmalar, yapılan oylar ve yorumlar için çok teşekkür ederim. Umarım bu bölümü de seversiniz.

Çok uzun konuştum yaa😂😂😂

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen🤍

İyi okumalar 💖

____

Bindik bir alamete gedeyoz kıyamete...

Başım çatlarken aklımdan bu satırların geçiyor olması ne kadar normaldi acaba?

Ne olmuştu bana?

Neredeydim ben?

"Niye uyanmadı ki hâlâ komutanım?" Ömer'in sesiydi lan bu.

"Oradan bakınca doktora mı benziyorum oğlum ne bileyim?" Ee bu da Ali'ydi.

"Doktor biraz sonra uyanacağını söyledi az sabırlı olun" aha serdar abi de buradaydı.

Yine göz kapaklarımla büyük bir savaş içerisine girmiştim. Niye tek seferde açılmamakta inat ediyorlardı ki sanki?

Başımı bir tık kıpırdattım olduğu yerde.

"Komutanım uyanıyor sanırım." Dedi Ahmet.

"Nevra, duyuyor musun beni?"

Duyuyorum bordo bereli sayborg komutanım

Ama beynim dağıldığı için cevap veremiyorum

Ben neden gözümün önünde dans eden peçeteler, caferler görüyordum?

"Ali.." dedim nereye kaçtığını bilmediğim sesimle. Gözlerimi hafif aralamayı başarmıştım.

"Buradayım Nevra" dedi yumuşacık bir ses, solumdan. Hemen dönüp o güzel acı kahve gözlerini buldu gözlerim. 

"E hadi gidelim" diyerek doğrulmaya çalıştım.

"nereye gidiyorsun?" Diyerek beni karnımdan ittirerek tekrar uzandımıştı yatağa.

"İyiyim ben eve gitmek istiyorum" dedim, inanılmaz bir ağrıyla zonkluyan başıma ve bana ne olduğunu hâlâ anlamamış olmama rağmen.

"Komutanım beyninizi dağıltmış arkadaşınız, nasıl iyi olabilirsiniz?" Dedi Ahmet.

Arkadaşım... Aslııı

Aslı mı getirmişti beni bu hale? aferin kız ona.

"Neye sırıtıyorsun sen?" Dedi çattık kaşlarıyla Ali.

"Aslı mı getirdi beni bu hale?" Diye sordum ve beklediğim cevabı aldım.

Etrafımdakiler, delirdin mi sen bakışları atarken ben başka bir soruya geçmiştim bile.

"Sizin ne işiniz var burda, nasıl haberiniz oldu?"

"Siz çıktıktan sonra acaba akşam gelir misiniz diye düşündüm eğer gelecekseniz yemek yemek için sizi bekleyecektim. Bende sizi aradım ama arkadaşınız açtı telefonu ve ambulansta hastaneye götürüldüğünüzü söyledi. Bizde apar topar geldik" dedi Esma.

LAÇİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin