.....
...Belki beni yıldızlara, sonsuzluğa ve huzura kavuşturacak intihardan, vazgeçmiştim...
İyi bok yemiştim aferin bana👏🏻👏🏻
Malzemelerimi ve beni hatırlatacak her şeyi o evden toplamıştım.
Hatta ve hatta,
Benim içinde bulunduğum fotoğraflardan büyük bir dikkatle resime zarar vermeden kendimi kesmiştim.
Beni hatırlamaları gereksizdi,
Hiç ihtimal vermesemde fotoğraflarıma bakarak iç geçirmelerini bile istemezdim.Fotoğrafım bile zarar verirdi onlara,
Lanetliydim ben.Nereye gitsem arkamdan gelen acıyla lanetlendirilmiştim...
Şimdi ise beni geçmişime götürecek o yağmurlu yolda yürüyordum.
Tüm dükkanlar yavaş yavaş kapanıyordu. Ee tabi nede olsa saat neredeyse 12 olmuştu.
Önümde üzerinde çizburger resmi olan bir reklam pankartı görmemle duraksadım...
Sahi lan!
Ben yemek yemeyeli kaç gün olmuştu?Ufak bir hesap sonucu elimde 'bir hafta' sonucu vardı.
Garip bir şekilde açlıkda çekmiyordum
'Herneyse' diyip yürüyüşüme devam ettim...Hayat sağolsun acıyla doyurmuştu bizi yemeğe yer kalmamıştı.
Son zamanlarda su bile içsem midemde şiddetli bir bulanma hisseder olmuştum.
Fikrim o yöndeydiki intihar bile etmeme gerek kalmadan bir kaç aya geberir giderdim.
Yolda ilerlerken bir gençle karşılaştım.
Yağmurun altında yere oturmuş elindeki sigarısını içiyordu....Son derece yorgun ve halsiz gözüküyordu.
Ama bu farklı bir yorgunluktu...
Tıpkı benimki gibi,
Uykunun bile çözemediği bir yorgunluk vardı üzerinde.Elindeki sigarısından duman duman çekmeye devam ediyordu. Sonra göz göze geldik...
Benim ona yaptığım gibi o da beni bayık, yorgun ve kan çanağına dönmüş gözleri ile süzdü.
Sanki ikimizde anladık birbirimizi,
Saatlerce konuşmuş, dertleşmiş gibi...Yavaşça yerinden doğruldu. Elindeki çakmağı içinde bir kaç dal kalmış sigara paketine koydu.
Yanımdan geçerken yüzüne sahte olduğunu sadece takanların anladığı bir
'hiçbir şey yok ben iyiyim'
Maskesini taktı.Omzuma çarpan omzunun hemen ardına cebime bir şey bırakan elleri...
Ben şok olmuş bir şekilde ona bakarken o burukça gülümseyip gecenin karanlığında yağmurun altında yok oldu.
Cebime elimi attığımda az evvel içine çakmak koyduğu içinde bir kaç dal sigara bulunan kutuyla karşılaştım...
Eskiden olsa insanların sağlıklarının katili olarak görürdüm.
Sadece zararı olan bir canavar...
Eskiden canavar diye gördüğüm bu şey niye şimdi oldukça masum gözüküyordu gözüme?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
°•Ne Olursa Olsun İntikam •°
Fanfiction-"H-hala anlamıyorsun değilmi?" -"Neyi anlamıyorum?" Genç adam birazdan söyleyeceği gerçeğin ağırlığı altında biraz daha ezildi -"Benjamin'nin yani oğlunun aslında ben olduğumu." Tüm haklar Peter'ın hello kityli donuna aittir