°•Ne Olursa Olsun İntikam •°

▪︎•En büyük korkular•▪︎

...Ciğerimi yakan koku resmen beynimde uyarı alarmlarının yanmasına neden oluyordu. Başımda oluşan ve sonrasında tüm vücuduma yayılan ağrı ile huzursuzca gözlerimi kırpıştırdım.

Kendimi biraz daha zorlayarak.
Gözlerimi açtım. Etrafı incelemek için ayağa kalktım. İlk baş yeni uyandığımdan Etrafı göremediğimi sanıp gözlerimi ovuşturdum.

Yanılmıştım, benim görüşümde bir sorun yoktu. Sorun odanın görülmeyecek kadar karanlık olmasıydı. Da...
ben neden buradaydım?

Zihnimi ele geçiren soru ile dün yaşananları hatırlamaya çalıştım.
Hatırladıklarımla istemsizce yere çöküp sessizce ağlamaya başladım.

Bu sesizlik sonrasında hıçkırıklara ve bağırışlara dönüştü. Beni buraya getiren yüksek ihtimalle beni kovalayan yüzü kanlı manyaktı.

Etrafı tam göremesemde ellerimle duvarları aramaya başladım. Benim burada olmam demek. Burada bir kapı yada bir girişin olması demekti. Ve aradığım şeyi bulmuştum.

Duvarda ellerimi gezdirirken farklı bir doku hissettim. Biraz daha ellerimle taradıktan sonra tahmin ettiğim gibi büyük ve dikdörtgen şeklinde olan paslı bir demir kapıydı.

Anahtar deliği olmasa kapı olduğu anlaşılmazdı. Çünkü ne bir tokmak nede bir oyması yoktu. Bildiğin dümdüz demirdi.

Bu kilidi açmam gerekiyordu. Ama Yanımda böyle bir eşyam yoktuki.
Benim cebimdeki 200 dolar ve aptal bir DNA testinden başka neyim vardıki?

Dur bir dakika eşyalarımı almışlarmıdır?!
Hemen ceplerimi yokladım. Neyseki hem param hemde DNA testim yanımdaydı.

Ama saklamam şarttı. Para neysede testin yanlış kişilerin eline düşmemesi lazımdı. Duvarda bulduğum ufak bir taş çıkıntısının arkasına koyup. Tekrardan taşla önünü kapattım. Ve odayı gezmeye devam ettim.

Oda ortalama boylardaydı. Bir kaç oyuk vardı. Ama benim geçeceğim boyutlarda değildi. Bununla birlikte.

Kapı dışında herhangi bir çıkış noktası olmadığını anlamış oldum. Duvarlarda bulduğum bir kaç çiviyide yanıma koydum. Onun dışında bir iki tane küçük tahta parçası bulabilmiştim.

Uzun bir süre anlamsızca etrafıma bakındım. Gelen adım sesleri ile birlikte olduğum yere uzanıp gözlerimi kapattım.

.....

...Kapı gıcırdayarak açıldı. İçeri giren iri yarı adam ve yanındaki onun aksine zayıf olan profesör hala uyuyan çocuğu inceledi.

Profesör çocuğa yaklaştı. Suratını kendine çevirip incelemeye başladı. Bir kollarını tutup metre ile ölçüyor.

Bir kalbini dinliyor birde Ağzına açıp kaç tane süt dişi olduğuna bakıyordu. Küçük çocuk için gerçekten zor anlardı. Profesör en sonunda bitirmişti. İncelemesini.

-"En fazla 7 diye geçirdi. İçinden"

-"Ne?!"

Diye bağırdı kapının başında bekleyen adam.

-"Çocuk diyorum. En fazla yedi yaşında. Ama yaşına göre güçlü bir vücuda sahip her ne kadar  boyu uzun olmasada kasları baya kuvvetli. Yani ya az yemek yiyip çok spor yapıyor. Yada yetersiz besinlerle ağır  işlerde çalışmış...."

-"Ben onu bunu bilmem. Çocukta sakatlık yok yani sağlam iyi para eder, O küçük  Osborn'da hazır. Beni fazla tutma bunuda alacaksan al almıyacaksanda hadi incelediğin yeter..."

-"Bunuda almak istiyorum. Sen ne kadar istiyorsan onu söyle."

-"Osborn denilen o veletin koruması bizi baya uğraştırdı. O yüzden onun ücreti biraz tuzlu olur."

-"Sana ikisi için ne kadar istiyorsun dedim!"

-"Harry Osborn için 180 milyon dolar bu velet içinde hadi normal bir sokak çocuğu olduğundan 20 milyon dolar versen yeter. Anlayacağın 200 milyon dolar."

(Haha aynen normal bir sokak çocuğu...
Bir bilsenki o çocuğun gerçek soyadı Stark)

-"Kabul. Sen bunun işlemlerini bende parayı, hazırlayayım."

Diyip. El sıkıştı iki adam,
ikisininde çıkarları fazlaca büyüktü. İri olan sokak mafyası iki sümüklü çocuk sayesinde 200 milyon dolar kazandığı için.

diğeri kurnaz ve bir o kadarda zeki olan profesör hem patronun istediği çocuğu ele az bir bütçe ile geçirdiği. 

Hemde kendi deneyimi uygulayabileceği ölçülere her şeyi ile uygun bir denek bulabildiği için mutluydu.

Profesör çıkar çıkmaz mafya olan adam Peter'i tekrar çuval gibi sırtına attı. Ve ilerledi. O sırada küçük Peter geçmişinden son kalan ve küçük bir taşın ardına gizlediği şeylere baktı.

Ama zaten görünmüyorlardı. Aynı Peter gibi varlardı ama aynı zamanda yoklardı.

Bir sır perdesinin gerisinde gerçeklerin arkasına saklanmışlar. Bulunmayı bekliyorlardı.

'Bir günde' diye düşündü "bir günde hayatım ne kadar mahf olabilir..." gerçekten hayatı daha ne kadar kararabilirdi.

Bilmiyordu.
Bilmekte istemiyordu,

bilinmezliğin içine doğru çekiliyordu. Kurtulmak için ne kadar çırpınsa o kadar dibe batıyordu.

Yardım istiyordu, annesinden, babasından, herkesten, onu kurtarmaları için
Bu bataklıktan çekip çıkarmaları için ellerini uzatıyordu...

Ama kimse onu görmüyordu, yakarışlarını duymuyorlardı. Çöküşünü hissetmiyorlardı. İnsanlar ona bir hayalet gibi davranıyordu.

Belkide öyleydi. Bunca zaman kabullenememişti.
Geleceği bu kadar barizken...

o aptal hayallerine inanmıştı. Gerçeğin o da farkındaydı. Ama görmek, duymak, hissetmek, istemiyordu tıpkı o insanlar gibi.

Çünkü korkuyordu,
Hayallerininde yıkılmasından...
Yine umursamadan kendi ayaklarının üstünde durabilirmiydi? Evet belki durabilirdi.

Hep yapıyordu. Yine yapardı. Zaten Peter'in korktuğu bu değildi. O değişmekten korkuyordu.

Herşeye rağmen koruduğu duygularının yitip gitmesinden. Hayallerinin altında ezilmekten. Kimsenin onu sevmemesinden.
En çokta.....

-Yanlızlıktan-

O gün hayatını değiştirecek o yola sürükleniyordu, Zorla...

ağzı, gözleri ve elleri bağlanmış yetmezmiş gibi ayağından yanındaki demire zincirlenmiş. Bir arabanın kasasında yola çıkmışlardı.

Yanında  bir çocuk daha vardı. Yüksek ihtimalle Osborn denilen kişiydi. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. O ise bir boşluk içerisindeydi. Hiçbirşey hissetmiyordu...

Hayatta en çok korktuğu şey olmuştu. Sonunda duygularıda onu terk etmişti tıpkı diğer Herkes gibi,

artık o sadece Peter'di sadece Peter....

Kimsenin görmediği boşluktan farkı olamayan zavallı bir Peter....

Kelime sayısı: 772

Bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın...❤️

Soruları cevaplarsanız beni mutlu edersiniz.

Peter hangi deneylerde kullanılacak?

Peter duygularını nasıl geri kazanacak yada kazanabilecekmi?

Osborn ve Peter'a ne olacak?

Kitabı beğendinizmi?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım...

Umarım hikayemi beğenirsiniz

Sorularınızı buraya alim...