Ses

Tanışma

 "O da neydi öyle?"

 Asya korku içinde koridora doğru baktı.

 "Bilmiyorum,amma hiç de iyiye işaret değildi.Biz en iyisi aşağıya gidelim."

 "Ama sen bana bir şey söyleyecektin."

 "Boş ver. Zaten önemli bir şey de değildi."

    İkisi de birden ayaklarını merdivene koydukları anda,bir çığlık sesi daha yükseldi.Ama bu ses daha şiddetliydi. O gün olağan dışı başka bir şey olmadı.Sadece Kenan Asyaya bakmaya devam etdirdiyi zaman Asya bunu sezmişdi...

   ...Ders bittikten sonra, Asya bu gün etüde kalmayı istemişdi.Nedenini kendisi de bilmiyordu. Ama yine de kalmayı seçmişdi. Ve ne tesadüf ki, bu gün Kenanın sınıf başkanı okula gelmemişdi. Ve Asyanın oturduğu sınıfla birleşmişdiler.Aslında bu Kenan için çok güzel bir fırsatdı,ama Kenan yine susmayı tercih etdi.

    ...Zil çalınca her kes dışarı çıktı.Son olarak öğretmen de çıkınca Asyayla Kenan odada yalnız kaldılar.Yine değişen hiç bir şey olmadı:Kenan gözucuyla Asyaya bakıyor,Asya ise kitap okuyordu. 

Teneffüs bitince her kes tekrar sınıfa geldi. Kenan Gizeme olan biteni anlatmışdı.Ama çığlıktan bahs etmemişdi. 

     Ali Kenanın sınıf arkadaşıydı.Yani Nazan da Asyayla yakın arkadaş olduğundan Kenan Aliye Asyadan hoşlandığını söylemişdi.Ali ise Nazandan Asyanın hoşlandığı bir çocuk olup-olmadığını sormuşdu.Ali Nazana söylemese de,Nazan Kenanın Asyaya nasıl baktığını görmüşdü.Ama bunu belli etmemeye çalışıyordu.

Bir kaç gün sonra Nazan dayanamayıp Aliye sormuştu.Ali kaçacak yerinin olmadığını bildiğinden,ona gerçekleri anlatmışdi.Yani,Nazan Asyayı 5-ci kata çıkaracaklarını biliyordu.Etüd sırasında Nazan olan-biteni Aliden öyrenmişti.Ancak Asyann ona anlatmasını bekliyordu. "Nazan,işin yoksa,yanıma gele bilirmisin?"

 "Elbetde gele bilirim." Bunu dedikten sonra Nazan hızlı adımlarla Asyanın yanına geldi. 

 "Buyur Asya, ne oldu?" 

 "Sizi rahatsız etmedim umarım."

 "Yok,olurmu öyle şey canm.Senden daha önemli ne işim ola bilir ki?"

 "Teşekkürler canım." 

 "Ha,sen bana ne söyleyecektin?" 

 "Bu gün Gizem beni 5-ci kata çıkardı.12B sınfından Kenan varya,Alinin sınıf arkadaşı.O ordaydı." "Eeee, nolmuş yani?"

 "Ne olmuşu mu var? Tam bana bir şey söyleyecekti,birden vaz geçti."

 "Niye vaz geçti ki?"

 "Şey. . . Aslında bir ses..."

 "Ses mi? Ne sesi? 5- ci katta mı?" Nazan Asyanın cümlesini tamamlamaya izin vermeden ortaya atladı.

 "Dur be kızım,izin ver bir lafımı bitireyim.Ne diyordum... Ha, ses.bir çığlık sesi."

 "Ya kızım niye azar-azar anlatıyorsun,şu olayı bir tam anlatsana!"

 "Tamam ya,kızma hemen.Anlatacağım,bir izin versen."

 "Peki,peki. Ama sen de hızlı anlat,sabrım yoktur biliyorsun."

 Asya olan -biteni en başından anlatmaya başladı.Nazansa dikkatle onu dinliyor,anlatdıklarına bir anlam vermeye çalışıyordu. Hatta bir ara 'Kenan sana bir şey söyleyecekti ya,işte seni sevdiyini söyleyecekti' demek bile aklından geçti. Ama sonra bunun doğru olmadığını,Kenan söylerse, daha düzgün olacağını anladı.