Ses

Aklım Kenanda...

   ...Eve döndüm. Üstümü değiştirip Buseyi çağırmaya gitdim. Artık Buseye her şeyi anlatmanın zamanı gelmişti. Çünkü artık kendimi hazır hissediyordum. Yani, Buseye nasıl anlatacağımı biliyorur artık. 

"Asya!"

"Canım benim! Nasılsın? Ne zamandır görmüyorum seni. Ne var ne yok?"

"Hiç canım senden naber?"

"Benim işte, aynı. Bildiğin gibi."

"Asya ama neden böyle yaparsan nasıl düzeleceksin?"

"Sen merak etme beni. Eee, söyle bakalım Kemal nasıl? Ne zamandır görmüyorum onu."

"İyi işte ne yapsın. Her gün 'kuşlarını' uçuruyor sınıfta. Rahat nefes de alamıyorum ya. Nereye gitsem 'kuşlar' beni takip ediyor. Ha bir de bunlar yetmiyormuş gibi, kendisi de takip ediyor her gün."

"Kızım ne yapsın çocuk seni çok seviyor işte."

"Tamam seviyor ama biraz da güvensin. Yazık değilmi bana?"

"Ya kızım sana güveniyor, ama senin etrafındakilere güvenmiyor ne yapsın?"

"Neyse, kapatalım bu konuyu."

"İyi olur. Buse, ben sana bir şey söylemek istiyorum."

"Kötü bir şey mi oldu Asya?"

"Yok, hayır sadece sana anlatdığım ses mevzusunu tam anlatacağım."

"Ne olmuş? Yoksa Kenan sana açıldıda sen bana söylemeyi mi uuttun? Eğer öyle bir şeyse, sana fena küserim bil."

"Buse bir izin ver de anlatayım. Bir sal beni artık yaa."

"Tamam, peki. Anlat bakalım noldu?"

"Şu biz beşinci kata çıktık ya hani?"

"Eeee?..."

"İşte tam Kenan bana bir şey söyleyecekken koridordan bir kadın çığlığı geldi..."

"Ne çığlığı? Neler diyorsun sen Asya?"

"Dur, izin ver anlatayım ya."

"Peki."

"Ha, işte ses geldi biz de aşağıya indik. Sonra da klassik araştırmalar..."

"Ve benim bundan şimdi haberim oluyor öyle mi?"

"Dediğim gibi, Buse, sen benim için endişelenme diye şey yaptım ben."

"Bundan sonra öyle kafana göre şey yapmayıver Asyacığım. Benim aklım çıkacaktı resmen ya."

"Tamam işte anlatdım. Artık benim için endişelenmene gerek yok. etrafımda bir sürü insan var. Beni onlara emanet edebilirsin."

"Eh, öyle olsun bakalım Asya hanım."

"Canım arkadaşım! Sen bir tanesin."

"Bir şey değil canım ne yaptık ki?"

"Bak bir de nasıl dalga geçiyor ya."

"Asya, ben gitmeliyim, annem demişti ki çabuk gel. Ben de seni görmek için çıktım zaten."

"İyi yaptın canım. Tamam, sen git ben de şimdi giriyorum içeri."

"O zaman görüşürüz."

"Görüşürüz."

   Buse yanımdan ayrılınca Ben de biraz gezip girdim eve. Aklımsa hala Kenanda...