Ses

Özcan lisesi...

           "Yazarın anlatımında"

"Yıllar, yıllar önce daha sizin okul Özcan lisesiyken, bir grup vardı. Bu grup ancak erkeklerden oluşuyordu. Bu erkekler her kesle  alay eder, birisi onların istediklerini yapmazsa, o çocuğu cezalandırıyordu.

   ...Bir gün, yine bir kız ve bir erkek çocuk grup başkanının istediğini yapmadı. Grup başkanının istediği ise sadece küçük bir kediyi öldürmekti. Çocuklar korktukları için tabiike de bunu yapmadılar. İşte bu yüzden grup onları beşinci kata- hiç kullanılmayan kata çıkarıp sandalyelere bağladılar. Planladıklarına göre, bir saat sonra gelip açacaklardı. Ancak unutdular... O gün lisede büyük bir yangın çıktı. Her kes dışarıya çıktı. Ama o iki çocuk çıkamadı...
  
   Yangın sönünce her kes arama yapmaya başladı. Ve o iki çocuğun ölüsü bulundu...

   İkisi de kimsesiz olduklarından onları arayıp soran olmadı. Çocuklar da zaten kimsesizler mezarlığına gömülmüştü. Okul biraz tamirden sonra yine açıldı. Ancak beşinci kattan garip sesler gelmeye başladığı için okulu kapattılar. Ha, bir de o grupdan bir çocuk da kaybolmuştu. Çocuğun o okuldan ne dirisi, ne de ölüsü çıktı... Çocuk hiç okuldan çıkarken de görülmemiş. O günden sonra okul kapandı. Yıllar sonra sesler kesilince de yeniden devletin açdığı bir lise olarak işletmeye başladı.
  
   İşte çocuklar, sizim okulun hikayesi bu. Başka sormak istediğiniz bir şey var mı?"

"Yok dedeciğim,teşekkür ederiz.       Eh, biz artık gidelim. Hadi arkadaşlar."

   Çocuklar dışarı çıkar çıkmaz Ali hemen konuşmaya başladı:

"Arkadaşlar, o neydi öyle? Kurgu filmi dinler gibi dinledim. Patlamış mısır eksikdi vallahi."

"Her şey tamam, bir patlamış mısır eksik öylemi Ali? Ya Allah aşkına git başkasına şekil yap."

"Kenan, niye böyle yapıyorsun ki? Alt tarafı eylenelim dedik? Oyunbozan olma ya."

"Neyse, tartışmanın sırası değil, hadi gidip şu koridora bir de bakalım."

   Rıfat konuyu toparlayınca her kes okula, o sesin üstünü açmaya gitti...