Ses

Yeniden başlamak...

                   "Yazarın anlatımında"
   Asya Kenanın yanına gitmek isteyince Kenan kendisi onun yanına geldi:

"Asya benimle neyi konuşmak istiyorsun?"

"Kenan senin o söylediklerin gerçekmiydi?"

"Asya o söylediklerimin hepsi kalbimin sesiydi."

"Kenan ama ben..."

"Asya hiç bir şey söyleme. Ben senin neler yaşadığını, neler çektiğini biliyorum. Ve bu yüzden bunları sana söyleyemiyordum. Ama şimdi kendimi tutamadım. Asya, ben senin kılına zarar gelse dünyayı yakabilecek insanım. Çünki ben seni seviyorum."

   Asya neye uğradığını şaşırmıştı. Doruktan sonra ilk defa kendini garip bir şekilde iyi hissediyordu. Kenana güvenmek istiyordu. Ama aynı şeyleri yaşamaktan korkuyordu. Kenan da yine hayal kırıklığına uğramamak için elinden geleni yapıyordu. İkiside korkuyordu.

   Bir süre öylece oturdular. Sonra sessizliği Kenan bozdu:

"Asya ben seni her şeyden ve her kesden çok seviyorum. Ben de senin yaşadıklarını yaşamış insanım. İzin ver yaralarımızı birlikte saralım."

"Kenan sen ne yaşadın ki?"

"Benim sevgilim beni en yakın arkadaşımla aldatdı. Ve sonrada birlikte başka şehre kaçtılar. Senin yaşadığını da biliyorum ama ben de senin yaşadıklarını yaşamış insanım."

"Sen benim ne yaşadığımı nereden biliyorsun?"

"Asya ben senin her zaman yanındaydım ama sen beni görmedin."

"Nasıl yani?"

"Asya ben seni her adımında takip ediyordum. Adam tutup senin mahallende yaşadıklarını araştırdım."

"Sen beni neden takip ettin ki?"

Asya o kadar bağımlı olmuştu ki Kənanın onu gerçekten sevdiğini anlayamıyordu.

"Asya çünkü ben seni seviyorum ve senin ne yaşadığını bilmek benim en büyük hakkım."

Asya anlamaya başlamış gibi bir surat çıkardı. Ve gerçektente anlamıştı. Kenan onu seviyordu. Bu Asya için yeni bir sayfaydı. Kenan Asya'yı seviyordu. Ve Asya bunun farkındaydı. Bu,Asya'nın uzun zaman sonra ilk kez yaşadığı gündü...