Dün gece bu durumu düşünerek uyuya kaldım. Sabah erkenden kalkıp aynadan kendime baktım. Aynaya her baktığımda, kendinden nefret eden birisini görüyorum. Ve yine de kendinden nefret eden birisini gördüm.
Aslında beni bu hale getirenlerden nefret etmeliyim. Ama ben kendimden nefret ediyorum. Neden biliyormusunuz? Çünkü onlar bana bunu yaparak kendilerinin ne kadar kötü insanlar olduklarını gösterdiler. Hala da gösteriyorlar. Bunu da en iyi şekilde, yani nefret ederek gösteriyorlar. Ama ben onlar gibi değilim. Ben hiç kimse üzülmesin diye kendimi balta ile vuruyorum.
Her kime zarar vermek istesem, dönüp dolaşıp yine kendime zarar veriyorum. Çünkü, sırf onlar üzülmesin, kırılmasın istiyorum. Onlar üzülmesin diye, ben kendimi üzüyorum. Neden biliyormusunuz? Çünkü insanlar hayal kırıklığına uğrarlarsa, ne yaşarlar bilirim.
Hayal kırıklığı...
Nedir bilirmisiniz? Hayal kırıklığı...
Bir insanın yaşaya bileceği en kötü şeylerden biridir. Birisi hayal kırıklığına uğrarsa ne olur? Onuru, qururu incinir. Kırılır, dökülür.
Konuştuğumuz şey aslında bir hastalık. Öyle bir hastalık ki, 40 derece ateşinizden bile öte. Her kes hayal kırıklığına uğramaz. Öyle her kesin yaşaya bileceği bir şey değil bu. Yalnızca gerçekten sevenler, değer verenler hayal kırıklığına uğrar. Yalnızca gerçekten ihanete uğrayanlar hayal kırıklığına uğrar. Geri kalanı boş. Bomboş. Zaten hep böyle şeyler, böyle acılar gerçeklerin başına gelir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ses
ActionOnun karşıma çıkmasıyla birlikte hayatım değişti. Karanlık dünyam aydınlandı. Ama sadece bu olmadı. Bir intikam oyununun içine düştük. Belki de lanet, belki de intikam, belki de oyun. Ama en korkuncu bizim bu olaydan nasıl çıkışımız. Her kes bu oyun...
