Ses

İtiraf...

                                                                            "Asyanın anlatımında."

O gece hiç birimiz uyumadık. Ateş yakıp ateşin etrafında sırayla oturduk. 

"Arkadaşlar, oyun oynayalımmı?" Esra gözlerini büyütüp konuşmaya başladı.

"Canım benim başına güneş geçti diyeceğim de hava artık karardı, diyemiyorum. Farkındasan biz burda mahsur kaldık ve telefonlarımız da çekmiyor. Bu durumda bile oyun mu düşünüyorsun?"

"Ya ne var ya oynasak? Zaten canımız da sıkılıyor. Hem biraz kafamız dağılırdı."

"Aslında Esranın dediğinde biraz mantık var arkadaşlar. Yani kafamızı dağıtmak hepimize iyi gelecektir."

"Hah şöyle, bakın, Nazan da benimle aynı fikirde."

"Tamam, kabul. Söyleyin bakalım, ne oynayacağız?" Lamya meraklı bakışlarla Esraya bakıyordu.

"Doğruluk mu cesaret mi?"

"O zaman başlayalım." Rıfat elindeki su şişesini ortaya koyup fırlatdı.

   Ali Esraya soracaktı.

"Esra, doğruluk mu, yoksa cesaret mi?"

"Hmmm, cesaret olsun bakalım."

"Evet, şimdi Rıfatın en çok korktuğu şeyi söyle bize. Bence bunu bizden saklamazsın."

"Rıfatın en korktuğu şey... Beni kaybetmekdir. Rıfat beni kaybetmeyi göze alamaz."

"Ouvvvvvv, Rıfat, senin sırrın açıklandı."

"Ya oğlum dalga geçmesene ya. Evet kabul, Esrayı kaybetmekten korkuyorum."

"Peki, peki tamam. Şimdi yine şişe dönüyor..."

   Buse Kenana soruyordu.

"Kenan, doğruluk mu yoksa cesaret mi?"

"Doğruluk."

   Sesi o kadar endişeli geliyordu ki, ben bile korkmaya başladım.

"Söyle bakalım Kenan, birinden hoşlanıyormusun?"

   Allahım, bu nasıl bir sınav? Buse bunu bilerekten mi yapıyorsun? Beni delirtmek mi istiyorsun? 

"Ben, şey, yani nasıl desem..."

"Eeee, hadi ama Kenan cevabını bekliyoruz hepimiz."

 Off Buse, bunu bilerekten yapıyorsun. Ama benim suçum ne ki? Sırf bana inat yapıyor bunu. Eminim buna. Eh tabiki de Kenan başka bir isim yada hiç kimse deyip geçecek. 

   Ama bu nasıl olur? Kenan?

"Evet, hoşlanıyorum. Ve yine evet, Asyadan çok hoşlanıyorum."

   Kenan?!