Smocza Krew

28 Trening czyni mistrza

Ella poszła do swojego tymczasowego lokum, szukała Hildy ale niestety nie było jej tutaj. Wiedziała, że drugie najbardziej prawdopodobne miejsce to szpital. Jednak zanim tam poszła poszperała w swoich rzeczach, których nawiasem mówiąc było niewiele. Wyjęła z kufra swój srebrny naszyjnik i schowała go pod kurtą. Wyszła z domu i poszła do lecznicy. Zapukała w drzwi i chwilę odczekała, po parunastu sekundach usłyszała;

- Proszę! - Ella weszła do środka i zamknęła ze sobą drzwi.
- O, Ella Co cię tu sprowadza? Zaraz miałam zamykać -

- Cześć - przywitała się - Chciałam zapytać czy masz może coś przeciwbólowego? Strasznie boli mnie głowa - wyznała i usiadła na wolnym krześle

- Zaraz coś znajdę - powiedziała i zajrzała do szafki. Po chwili szukania wyjęła z niej mały woreczek

- To ususzony mak svalbardzki. Trzeba go zagotować i pić ostudzony wywar. Tylko że zgasiłam już palenisko i nie mam wrzątku - Hilda przesypała część wysuszonego ziela do mniejszego woreczka i wyręczyła go Elli

- Dałam tam dziesięć porcji bierz jedną co pięć godzin. Dasz sobie z tym sama radę? - zapytała

- Jasne nie przejmuj się - Ella skinęła głową i wstała
- Dzięki, życie mi ratujesz, do zobaczenia - Pożegnała się i wyszła

Na zewnątrz powoli zapadał zmrok, Ella zakryła twarz kapturem i ruszyła w stronę portu. Po paru minutach marszu znalazła się przed obskurną portową tawerną. Poprawiła miecz przy pasie i otworzyła drzwi wchodząc do środka. Rozejrzała się po wnętrzu słabo oświetlonej izby. Przy jednym ze stołów siedziało czterech dryglasów którzy głośno między sobą gawędzili co rusz wybuchając rubasznym śmiechem.

- Hej! Zamykaj drzwi, bo ciepło ucieka! - warknął siedzący w rogu barczysty tragarz. Ella przekroczyła próg i zamknęła za sobą drzwi, powoli podeszła do szynkwasu. Młody, chudy mężczyzna uśmiechnął się i zapytał
- Co podać? -

- Proszę polewkę z piołunu i kory brzozowej - odpowiedziała Ella świderując go spojrzeniem

- Rozumiem - mężczyzna momentalnie spoważniał i przestał się uśmiechać
- Trzymam ją na zapleczu, proszę za mną - odwrócił się i zniknął za zasłoną oddzielającą kuchnię od głównej izby.

Szli przez kuchnię i krótki korytarz aż w końcu doszli do okutych żelazem drewnianych drzwi, oberżysta zapukał w nie trzykrotnie, po czym odszedł. Po chwili oczekiwania drzwi się otworzyły.
Ella pewnym krokiem weszła do środka, a zaraz za nią jeden z ochroniarzy zamknął drzwi.

- Proszę, usiądź - powiedziała kobieta siedząca za biurkiem, wskazując na krzesło przed nią

- Masz to o co prosiłem? - zapytała od razu Ella

- Od razu do sedna, gdzie ci się tak śpieszy dziewczyno? -

- Czy masz to o co prosiłam? - powtórzyła z naciskiem

- A czy ty masz zapłatę? - odpowiedziała pytaniem na pytanie kobieta. Ella wyjęła naszyjnik i bez słowa położyła go na blacie przed sobą. Starsza kobieta sięgnęła po naszyjnik jednak Ella zabrała go z jej zasięgu.

- Najpierw informacje -

- Jeszcze ich nie mam - przyznała - Mój informator nic nie przyniósł

- Miałyśmy umowę - zaznaczyła Ella

- Wiem, ale to o co prosisz nie jest proste, wysłałam już kogoś by węszył jednak tak jak mówiłem i to nie łatwe zadanie, może zająć nawet koło dwóch tygodni -

- Miało być już - powiedziała sfrustrowana Ella

- Nic na to nie poradzę, co ty w ogóle chcesz od tych piratów? - zapytała