Haziran - Yirmi Bir

On Üçüncü Bölüm

Bu bölüm argo, küfür, cinsellik ve benzeri unsurlar içerir. Rahatsız olan, küçük yaşta veya etkilenen okuyuculara okuması tavsiyem değildir.

Oy verip yorum yaparak destek olursanız çok sevinirim <3

İyi okumalar...

~~ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM~~

Zeren Aslanoğlu

Seylan abla konuştu. "Evleniyoruz."

Evleniyor... abim, benim abim, ABİM EVLENECEK! Seylan abla tekrar konuştu "İki gün sonra nikahımız var."

NE! İki gün mü?

Hayır iki gün içinde ne elbise seçebilirim ne de ayakkabı!

Şaşkınlıkla konuştum, "Nasıl ya?" abim güldü. "Belki İstanbul da ikinci bir düğün yaparız ama burada nikahla birlikte küçük bir düğün yapacağız."

Baya baya ciddiydi bunlar, şaşkınlıkla "Siz, baya baya birbirinizi seviyorsunuz ve evleniyorsunuz?" dedim.

Karan fısıldayarak "Darısı başımıza." dese de tuttuğum bileğini çimdirince sustu.

Abim "Ben Seylan'ı seviyorum." diye mırıldanınca Seylan abla hafif utandı, abim devam etti. "Seylan'la her türlü evlenecektim, tek değişen bir kaç gün sonra evlenecek olmamız." Abim aşık ya!

Dudak büzdüm "Ya inanamıyorum!" abime doğru adımladım ve birden ona sarıldım, "Sen şimdi evlenecek misin?" diye mırıldandım. Abim sırtımı sıvazlarken saçıma küçük bir öpücük kondurdu "Aynı evde yaşayacağız kardeşim." diye mırıldandı ve ekledi. "Ayrılmayacağız yani."

Olsundu, abim evleniyordu. Bu büyümüş hissettirdi. Abimden ayrıldığımda Seylan ablaya baktım oda bana kollarını açınca ona da sımsıkı sarıldım ve "Ya sen şimdi benim yengem misin?" dedim.

Seylan abla gülüp "Onları geçtik güzelim sen hala oluyorsun." deyince başımı yasladığım göğsünden kafamı kaldırıp gözlerimi kıstım ve "Ben baba tarafı mıyım?" dedim, Seylan abla başını sallarken "Eh biraz öyle oldun" dedi. Acıyla abime baktım, sırıtıyordu.

Ablamdan ayrılıp ayağımı yere vurdum, "Hayır ya!" sonra da "Seylan abla ben senin kardeşinim, teyze olmam lazım. Teyzeler sevilir!" dedim, abim saçımı severek bir bakıma da saçımı dağıttı.

"Merak etme baba tarafı da olsan çocuklarımın deli halası olacaksın." Sedi, 'deli hala' mı? Bunu sevdim!

Abim yüzünde buruk bir gülümsemeyle kendi kendine "Baba oluyorum lan..." dedi, Seylan abla abimin elini tuttu ve "Aynı zaman da benim kocam oluyorsun." dedi, ama bunlar çok tatlı!

Karan çaktırmadan bileğimi tutup "Eh hadi otele dönelim." dedi ve beni bileğimden çekerek başka bir arabaya yönlendiriyordu ki diğer bileğim bir anda abim tarafından yakalandı.

"Zera benimle gelecek." Dedi, Karan sahte bir sırıtışla "Şimdi senin Seylan'la konuşacakların vardır, malum evleniyorsunuz," dedi ve bileğimi kendine doğru çekti, "Biz rahatsız etmeyelim." dedi.

Abim "Hadi Karan otelde görüşürsünüz." deyip beni kendine çekti, sert çekmişti abimin çekmesiyle Karan elimi hızla bırakmıştı. Bileğimin acımasını istemiyor olmalıydı.

Karan'a gülümseyip el salladım, yapacak bir şey mi vardı? Abim arka koltuk kapısını açtı ve kaşlarıyla içeriyi işaret etti, gözlerimi devirerek arabaya bindim. Abimle Seylan abla da arabaya bindi, abim arabayı çalıştırdı ve otoparktan çıkmaya başladık.