1.BÖLÜM : YENİ OKUL🥺

14.3K 292 157
                                    

" Anne bunu yapmak zorunda mıydın?"

" Kötü bir şey yapmışım gibi konuşma Leyla! Sadece evlendim.!"

" Anne beni görmezden gelmenden bıktım artık. Canın ne isterse yapıyorsun. Bana fikrimi bile sormadan hemde. Sırf kocan beni istemedi diye seninle bile kalamıyorum ve sen buna bir şey bile demiyorsun!"

" Saçmalama Leyla. Baban o senin. Hem seni çok seviyor. Baksana bir sürü masrafa girip seni oğlunun gittiği okula yazdırdı. Tüm masrafını da o karşılayacak."

" İstemiyorum ben böyle bir şey. Okulumu da arkadaşlarımı da çok seviyorum."

" İtiraz etme lüksün yok küçük hanım. Şimdi derhal sana gönderilen formaları giy ve okula git. Yoksa geç kalacaksın."

" Sanki umrunda da!"

Göz devirerek söylesem de annem telefondan bunu tabiki de görememişti.

" Beni de bu kadar sık arama. Levent rahatsız oluyor."

" Tamam anne. Sen en iyisi git beni kütükten sildir. Böylesi daha iyi olur."

" Abartma kızım. Hadi git hazırlan. Kapıyorum ben."

Ve görüşürüz bile demeden yüzüme kapattı.

Annemle olmayan ilişkim iyice kopmaya başlamıştı.

Ben yanlışlık sonucu doğan tek gecelik bir ilişkinin meyvesiydim.

Annem beni aldırmamış , dünyaya getirmişti.

İyi halt etmiş!

Beni hiç kendi kızı gibi gördü ya da öyle hissetti mi bilemiyorum.

Aramızdaki ilişki hep şimdiki gibiydi.

Ve o beni tamamen terk edip evlenmişti.

Ben ise eski evimizde tek başıma kalıyordum.

Daha 17 yaşında tek başıma yaşıyordum.

Annem tüm masraflarımı karşılaması karşılığında kocasıyla anlaşmış ve beni kendinden ayırmıştı.

Onu anlamaya çalışıyordum.

Ama zordu.

Bir evlat olarak hayatta olmasına rağmen annesizlik çekmek zordu.

Gözlerimde biriken yaşlar aksın diye yavaşça gözlerimi kapadım ve açtım.

Daha fazla ağlamadan hemen üzerimi giyindim ve okula gitmek için evden çıktım.

Bana ait olan her şeyi elimden alan adamdan nefret ediyordum.

Levent KORKMAZ

Annemin kocası.

Önce annemi , şimdi de okulumu , arkadaşlarımı almıştı benden.

Düşünceler havuzunda boğulurken sonunda okula varmıştım.

Görkemli ve büyük kapısında durup okulun adının yazılı olduğu tabelaya baktım.

ÇIRAĞAN KOLEJİ

Derin bir nefes alıp içeri adım attım.

Ve daha nefesimi geri veremeden karşımda gördüğüm kişiyle dona kalmıştım.

" Hoşgeldin annesinin kızı. Bizde seni bekliyorduk."

O BİR ZORBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin