36. BÖLÜM: VAYY YİNE Mİ KEDOO😰

1K 43 167
                                    

" Simge abla vurulmuş."

Cümleyi idrak edebilmek benim için imkansızdı sanki şuan.

" Annem olan mı?" diye saçma bir soru çıktı ağzımdan.

Sonra ise başımı hızlıca sağa sola sallamaya başladım.

" H-hayır bu olamaz." dedim ağlamaya başlarken.

" Leyla.." dedi Uraz. Beni böyle görmek canını yakıyormuş gibi.

" Uraz?" dedim bakışlarımı ona değdirirken.

" Yaşıyor mu? Bana yaşıyor de. Yalvarırım." dedim ağlamaya devam ederken.

" Güzelim yapma böyle." dedi Uraz iki eliyle yüzümü kavrarken. Onun da gözleri dolu gibiydi.

" Beni anneme götür , n'olur beni anneme götür Uraz." dedim hıçkırarak ağlarken.

Babam , Nisa ve Güney öylece susmuş bizi izliyordu.

Sinirle onlara döndüm.

" NE BAKIYORSUNUZ , TİYATRO MU SERGİLİYORUZ?!"

Hızlıca babama döndüm.

" BUNLARIN HEPSİ SENİN PİSLİKLERİN YÜZÜNDEN OLDU. YILLARCA HAYATIMDA YOKTUN BİR ANDA GİRDİN VE HAYATIM CEHENNEME DÖNDÜ. SIRADAKİ HEDEF KİM? BEN Mİ YOKSA?"

Babam konuşmak için ağzını araladı ama sonra vazgeçmiş gibi geri kapattı.

" Leyla , abicim bir sakin mi olsan?" dedi Güney ortamı yumuşatmak istercesine.

" YA SİZ NEDEN BU KADAR SAKİNSİNİZ Kİ? SİZİN BABANIZ YÜZÜNDEN BENİM ANNEM ŞUANDA İYİ DEĞİL!" dedim yine ağlarken.

" Leyla" dedi Uraz omzumdan tutarken.

" Gidelim." Tek kelime etmişti ama yeterliydi.

Gitmemiz gerekiyordu. Annemi görmeliydim.

Uraz 'ın şoförüyle birlikte hastaneye gidiyorduk.

" Uraz.. anneme bir şey olmaz değil mi?"

" Bilmiyorum güzelim." dedi doğrudan.

" Ona bir şey olursa-" devamını getiremeden ağzımdan bir hıçkırık firar etti.

" Leyla merak etme , annene hiçbir şey olmayacak. Babam buna asla izin vermez."

" Annemle birlikte bile yaşamıyordum ama yine de onun varlığına o kadar alıştım ki , olmazsa ne yaparım bilmiyorum."

" Bilmen de gerekmeyecek , inan bana." dedi güven veren ses tonuyla.

İnandım.

Urazdan

Leyla gözlerimin önünde eriyip bitmişti şu iki günde.

Dün babası , bugün annesi.

Kim ne istiyordu onlardan bilmiyordum. Bildiğim tek şey onu bulursam çok fena şeyler olacaktı.

Yanı başımda ağlayarak içini çeken sevgilimi böyle görmek canımı yakıyordu.

Sikerler böyle işi.

Hastaneye geldiğimizde babam koridoru adamlarla çevirmişti.

Olası bir tehlike için olmalıydı bu sanırım.

Yıkılmış gibiydi.

Gözleri ölü bir adam gibi bakıyordu bize.

Onu bu kadar mı seviyordu? Annemden daha da mı çok?

O BİR ZORBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin