O BİR ZORBA

5.BÖLÜM : SEVGİLİ Mİ? 😲

" Saçmalama istersen!" Mert yanımızdan gittikten hemen sonra Uraz'a dönmüştüm.

" Senin sevgilin falan olmayacağım."
" Ben ne istersem o olacaksın kukla kız."

" Hayır olmayacağım. Bu kadarı çok fazla Uraz! Artık kendine gel."

Sınıfta birden sesimin yükselmesiyle birlikte tüm sınıf ve Başak Hoca bizim sıraya bakmıştı.

" Sorun ne?"

dedi Başak Hoca.

" Sorun yok." dedi Uraz.

Başak Hoca " Leyla ne oldu?" dedi.

" Hocam , Urazla anlaşamayız da biz."

" Tanışıyor musunuz ki?"

" Tabii , kendisi benim üvey abim."

Abi kelimesini bastırarak söylemiştim.

Uraz'ın söylediği yalan ortaya çıktığı için moraran suratını zevkle izledim.

Emindim ki bu burda kalmayacaktı.

Canımı yakacaktı.

Ama kimin umrunda ki?

Canım her türlü yanıyor zaten.

" Anlıyorum. Yine de sınıfta biraz daha sakin olun çocuklar. Leyla sende Mert'in yanında otur bundan sonra."

İçimdeki Hocaaam diyen Pqueen sesini bastıramıyordum.

Ama gerçekten de öyleydi.

Ben ölmüşem , ben bitmişem...

Tam cevap verecektim ki sesimi Uraz'ın bıçak gibi keskin sözleri ve tartışmaya açık olmayan ifadeleri kesti..

" Gerek yok!" dedi. Sanki dediğinin tersi bir şey diyen olursa onu pişman edecek gibiydi.

" Ailem daha iyi kaynaşabilelim diye bizi aynı okul , aynı sınıfa yazdırdı. Aynı sırada oturmamız da bu açıdan çok daha mantıklı olur."

" Peki o zaman , eğer bir şikayet daha alırsam ikinizi ayırırım ama ona göre."

Çalan zilin sesiyle Başak Hoca sınıftan çıktı.

Daha sonra da öğrenciler çıkmaya başladı.

Uraz ise hâlâ delici bakışlarla beni süzüyordu.

Sınıftan çıkmak için adım atacaktım ki kolum birden hızla tutuldu.

Önce beni mengene gibi saran ellere daha sonra da bu ellerin sahibine bakmıştım.

Ve inanır mısınız , hiç şaşırmadım!

" Kolumu bırakır mısın?"
" Nereye?"
" Sanane!?"

Kolumu birden sıkmasıyla ' ah' ladım.

" Bırakır mısın? Acıyor" daha fazla sıktı.

" Uraaaz.. aaah acıyor ya bıraksana."

Kolumu kurtarıp birdaha da asla geri dönmek istemiyordum.

Ama öncelikle kurtulmam lazımdı.

Daha sonra ise okulu asacaktım.

" Nereye dedim!"
" Sanane!?"

Uraz'ın elleri koluma daha da sıkı sarılmıştı. Kendisi önde beni de arkasında sürükleyerek okulun koridorunda yürütmeye başladı.

" Nereye gidiyoruz?"
" Sanane?"

" Saçmalama istersen. Bırak ya kolumu."

Sinirle yüzünü bana çevirdi.

" Leyla sadece sus ve yürü tamam mı?"

Allah'ım umarım bana zarar vermez bu manyak.