40. BÖLÜM : GÜZELİM AMA SENİN DEĞİL💅🏻

926 39 74
                                    

Canımı orda bırakıp gitmek her adımda daha da çok canımı acıtıyordu.

Onun da canı yanıyor mudur?

Yanıyordur tabii.

" Benimle derdin ne senin?" dedim güçsüzce Serhat'a.

Artık arabadaydık ve o oldukça sessizdi.

Benim ise ağlamam yeni dinmiş hıçkırıklarım yerini iç çekişlere bırakmıştı.

Gündüz gözüyle kaçırılmıştım , Uraz vurulmuştu.

Ama kimse görmemişti.

Gerçekten görmemiş miydi?

Hıçkırıklarımı da mı duymamışlardı.

İnsanlar sağar ve de körler miydi , yoksa korkak mı?

Bana değen namlunun ucu onlara da değer diye korkuyorlar mıydı?

Neden kimse yardım etmemişti?

Neden kimse polisi aramamıştı?

Neden..NEDEN!!?

Düşünmekten kafayı yiyecek gibi hissediyordum artık.

Neyi düşünmem gerektiği de ayrı mesele.

Urazı düşünüyordum sonra annem geliyordu aklıma sonra babamın yaptıkları , Güney'in rol yapışı , sonra tekrar Uraz ve en sonunda aklıma kendim geldim.

Ben..şimdi ne olacaktım?

Kendi kendime düşünürken sorduğum soruya da cevap alamamıştım.

Tıpkı diğerleri gibi...

En sonunda kafamı cama yaslayıp gözlerimi biraz kapatmaya karar verdim.

Başım çatlayacak gibiydi.

Gözlerimi kapattığımda gözümün önüne gelen Uraz'ın yüzü canımı yakıyordu.

Ona ne olmuştu?

İyi miydi şuan?

Biz arabaya bineli ne kadar olmuştu bilmiyorum.

Ama bana bir ömür gibi geliyordu.

Yollar sanki bitmiyordu.

" Ne düşünüyorsun?" Serhat'ın telefondaki alaycı sesinin aksine sert ve tok sesiyle sorduğu soruya cevap vermedim.

" Sorularımın yanıtsız kalmasından hoşlanmam küçük kız." dedi.

" Pedofili misin sen?" dedim göz devirirken.

" Ne alaka şuan?" Gözlerime boş boş bakarken sorumu anlamlandırmaya çalışıyordu.

" Küçücük kızım ya ben. Sende koca adamsın. Yani aynı kuşaktan bile değilizdir bence , diyorum ki dayı senin benle işin ne?"

Cümlemin bitimiyle bir kahkaha atıverdi.

" Dayı mı?" Bir kahkaha daha..

Bir süre sonra sakinleştiğinde dudakları düz bir çizgi halini aldı ama gözlerindeki tebessüm yerli yerinde duruyordu.

" Aramızda sadece altı yaş var yeğenim." dedi alaycı bir tavırla ve kıkırdadı.

Aman ne komik!

Oflayarak gözlerimi kapattım.

" Soruma hâlâ cevap vermedin."
" Tıpkı senin gibi." dedim gözlerim hâlâ kapalıyken.

O BİR ZORBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin