3.BÖLÜM : BAHÇE🫣

8.1K 217 84
                                    

Beni kollarımdan sürükleyerek arka bahçeye getirmişti.

" Şimdi seninle biraz eğlenelim."

Arkadaşlarına döndü.

" Kaybolun."

İkisi de anında yok oldular.

" Eee Leyla. Baksana sana ne diyeceğim. Belki sende annenin babamı ağına düşürdüğü gibi beni ağına düşürürsün ha! Ne dersin? Bence annenden bu konuda taktik alabilirsin."

" Doğru konuş."

" Konuşmazsam?"

" Bende baban hakkında ileri geri konuşurum."

" Dilini keserim."

Nedense bunu yapacak kadar deli bakıyordu.

Ürkerek sesimi kestim.

" Ne o korktun mu?"

Sessiz kaldım.

Ve konuyu değiştirdim.

" Derse gidelim lütfen. İlk günden adım çıksın istemiyorum."

" Biliyor musun? Amacım tam olarak da bu."

" Yapma bunu. Lütfen."

" Ayaklarıma kapanmayı dene bir de. Belki işe yarar."

Göz devirmemek için kendimi zor tuttum.

Çünkü bir daha göz devirirsem neler olacağını biliyordum.

" Saçlarını keserim " demişti.

O beni hep tehdit ederdi zaten.

" Benden korkuyorsun."

Bu düşünce hoşuna gitmiş gibi sırıttı.

" Neden daha çok korkmayasın ki?"

Beni öğretmenlerin arabalarının olduğu garaj kapısına yasladı.

" Ne yapacaksın bana? Çekil üzerimden lütfen."

Daha da yaklaştı.

" Bekle sen. Bu daha başlangıç."

Yanağıma değen dudaklarla donup kaldım.

*

O BİR ZORBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin