O BİR ZORBA

14.BÖLÜM : EV ARKADAŞI 👫

" U-Uraz?"
" Tamam sakin ol , geçti burdayım. Gerçi hep burdaydım ama.." dedi hafifçe kıkırdayarak.

Hızlıca arkamı döndüm.

" NE DEMEK HEP BURDAYDIM???!"

" Sesini yükseltme!" dedi.

" Ne demek hep burdaydım???!"

" Arkaya atmıştım kendimi."
" Ama göremedim-"

" Bakmak ve görmek farklı şeylerdir annesinin kızı! Şimdi geç arkaya."

Belimdeki elleri gevşedi.

Motordan indim ve Uraz ile yer değiştirdik.

Sırf gıcıklığına bende elimi onun kafasına koydum.

" İkimizi de öldürmek mi niyetin?"
" Aa ne yaptım ki şimdi ben?"
" Ellerinle gözlerimi kapatıyorsun!"

Benim yapacağım iş bu kadardı işte.

" Pardon-"
Ellerimi boynuna koydum.

" Kızım sen dengesiz misin?"
" Şimdi ne yaptım?"
" Lan amacın beni öldürmek mi? Şimdi de boğuyorsun amına koyayım!"

" Ya Uraz neden bu kadar kabasın sen. Tamam çekiyorum ellerimi."

Ellerimi beline doladım.

Güldü " Ha şöyle yola gel."

" Ne bileyim deminki olayın korkusuyla elimi koyacak yer bulamadım."

" Şey yapabilirsin mesela ellerini ön tarafımda bir yere koyabilirsin."

İlk başta anlamasam da sonradan jeton düşmüştü.

" Uraz seni öldürürüm!!"
" Denesene?" dedi sırıtırken.

" Pis sapık" elimin biriyle belini bırakıp omzuna vurdum.

" Dur yapma düşeceğiz."
" İyi ya işte , sonunda senden kurtulurum."
" Leyla saçmalama."

Sinirli çıkan ses tonu beni korkutmuştu.

Ağız tadıyla kavga bile ettirmiyordu köpek.

Sustum.

" Belimi tut , düşeceksin!"
" İstemiyorum."
" Leyla saçmalama ve tut şu siktiğim beli"

Oflayarak beline tutundum.

" Adam ol"

Allah'ım çıldırcam şimdi yaaa!

***

Evin kapısı sonunda görünmüştü.

Hemen motordan atladım.

" Canım evim ya!"
" Evimiz " diye düzeltti Uraz.
" Rüyanda belki?" dedim.

Güldü.

" Göreceksin istenmeyen.. Seninle bu evde kalacağım."

Umursamadan içeri girdim.

Kapıyı suratına kapatmak istemiştim.

Ama o ne yapar ne eder içeri bir şekilde girerdi. Hemde zaten ev babasına aitti.

Kapıyı elimle açıp kenara geçtim ve Uraz'a buyur ettim.