48. BÖLÜM : DERTLEŞME ZAMANI 🫂

440 24 6
                                    

"Söylesene anne.. benim günahım neydi?"

Annem sadece baktı.

" Anlamıyorum yani. Sen beni mi sevmedin? Sevdim demiştin ama. O da mı yalandı?"

" Sevdim ve seviyorum da."

" Ama anne gibi değil." İsyan ederken gözlerim dolmaya başlamıştı.

" Ağlama lütfen." dedi bir elini omzuma koymaya çalışırken.

Hızlıca geri çekildim.

" Bana sakın dokunma!"

" Leyla bağırma annene , o hamile!"

Levent Bey'in bana karşı sert çıkışına ben daha da sert bir tepki verdim.

" Siz karışmayın , ailevi bir mesele bu!"

" Ben Simge'nin senden daha çok ailesiyim."

NE?

Karşılık verecektim ama annemin sessizliği tüm cesaretimi kırdı.

" O benim annem!" dedim son kez.

" Benim de karım ve çocuğumun annesi olacak."

Adam resmen bana nispet yapıyor.

" Alın başınıza çalın karınızı!"

"Annenle düzgün konuş!"

" Sizin karınıza saygı duymak zorunda değilim."

" Zorundasın!"

" Baba!"

Uraz'ın sesiyle babası susmuştu.

" Siz kafayı mı yediniz?! Leyla'yı getirmemi bana siz söylediniz ve bunun için miydi? Ona bağırmak , onu üzmek için mi?"

" Oğlum neler diyor duymuyor musun?"

" Duyuyorum ve az bile diyor."

Önce babasına baktı. " Tebrik edemeyeceğim ama yine de mükemmel bir baba olacaksın , biliyorum."

Sonra anneme döndü.

" Ve sen Simge abla.. maalesef iğrenç bir anne olacaksın. Bence yol yakınken bu bebeği aldırın çünkü kimse bu kadının çocuğu olmak istemez."

Annemin o anda gözünden bir damla yaş düşmüştü.

İçim acıdı.

Ama Uraz haklıydı.

Bana bir şans verseler asla annemin kızı olmak istemezdim.

Babası sinirle Uraz'a baktı.

" Gidin artık bence."

" Ha beni kovuyorsun. Öyle mi baba? Kendi evimden?"

" Kovmuyorum oğlum sadece şimdi gidin. Sonra gelirsin geri."

" Beni kovuyor sen üstüne alınma." dedim Uraz'a.

" Sensiz bir yerde nefes alamam ki ben." Elini elime kenetlerken son kez babası ve anneme döndü.

" İkinizin de üzerinde masum bir kız çocuğunun ahı varken o çocukla gerçekten mutlu olabileceğinizi mi sanıyorsunuz? Eğer öyle bir düşünceniz varsa çok yanılıyorsunuz benden demesi."

Lafı bitince elimden çekiştirerek yürümeye başladı ve bende ona ayak uydurdum.

Evden hızlıca çıkmış ve arabaya binmiştik.

O BİR ZORBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin