7. Bölüm ~ İz

419 85 30
                                    

Bu hikayede geçen olay ve kurumlar hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.

Keyifli Okumalar!

Şarkı: Gözde Öney-Kavga

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN OLUR MU;)

                       Yazardan
 
                  (16 Nisan 2023)

Ellerde bırakılan izler geçmez. Kalplerde bırakılan kabuk bağlamış yaralar geçmez. 

Aslına bakılırsa hiçbir iz geçmez. Adı üstünde, iz...

Kalıcıdır. 

Acıtır.

Hissettirdikleriyle daima yaralar. Bazen de kanatır. Sevgiye muhtaç ruhunuzu bir darbesiyle kanatır. 

Savunmasızızdır o izin darbesine. Beklemeyiz. Anlamayız. 

Çünkü güveniriz. O izin bizi iyileştirmesine inanırız ama gene kaybederiz. 

Saflığımız yüzünden midir kaybedişlerimiz, yoksa muhtaçlığımız yüzünden mi, bilinmez.

O muhtaçtı!

Giden kalbin onu sarmasına muhtaçtı.

İzler demiştim ya... Ya gidenin geride kalana bıraktığı bir emanet ise, o zamanda mı saflığımız yüzünden kaybederiz?

Biz hep muhtacızdır. Kalbimiz dikenlerle kaplıdır belki, belki de yara izleriyle ama mutlak son hep o kapıdadır.

Sevgi kapısı...

Her insanın bir kez tıklattığı fayda görmeyince de kapısında yattığı, muhtaçlığımızın en derin darbesi.

Her insan sevilmek ister. Her insan o duygu için savaşır. Gerekirse o sevgi kapısında dilenir. 

O kaç kez dilendi o kapıda?

Kaç kez 'Beni neden sevmedin?' diye bağırdı.

Bir cevap yoktu ama bir cümle vardı: Bir çocuğa kendinden nefret etmesini sağlayacak tek bir cümle.

O cümle o kadar ağırdı ki, o zamanlar bir beden, bir çocuksu beden nasıl taşımıştı onu, insan hayretle bakardı. 

Taşıdığını görürlerdi elbet, ama taşırken aldığı izleri görmezlerdi. 

Hayat gibi...

Hayat da böyledir ya; sizi yaralar, ama geride bıraktığı enkazın ne hâlde olduğuyla ilgilenmez.

Kalbinde bir sızı ile yaşayan insanlar kalplerindeki sızıyı susturmak için yaşar. 

Bilemezler: Kalbin izleri silemediğini. Bilemezler: Acının geçemeyeceğini. 

Bir eli tutarsınız ilk, o el sizin bir izinizi taşır. Bir eli tutarsınız, karşınızdaki kalp o anıyı taşır. 

Gözyaşları birer mühürdür. O gözyaşlarına sebep olanların bıraktığı bir izdir. O iz kimileri için yıkım, kimileri için korkudur. Öyle ya bazen mutluluk gözyaşlarımız bizim için çok değerli ve anlamlıdır. Ama eğer o gözyaşı gidenin geride kalana bir armağanı ise o iz sizin için bir kâbusun başlangıcıdır.

Bazen sevmek kimseye iyi gelmez. Çünkü yaralar. 

Sevmek acı verir. Gözyaşları kolay akar ama kolay kolay silinmez. Silmek can yakar. Sevmek gibi... 

GÖREV SÜRESİ OPERASYONUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin