23. Bölüm ~ Zincir

141 17 137
                                    

Bu hikayede geçen olay ve kurumlar hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.

Keyifli Okumalar!

Şarkı: Mabel Matiz-Kömür

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN OLUR MU BEYAZ GÜLLERİM;)

              Yazardan

         (2 Temmuz 2000)

"Hadi sevgilim geç kalacağız randevuya," diye salonun ortasında bağıran kocasına yılmış bir bakış ata ata içeri girdi Gece. Bugün büyük gündü. Bugün Gece'nin karnında taşıdığı bebeğin cinsiyetini öğrenecekleri gündü. Bugün Ayçıl'ın cinsiyetini öğrenecekleri gündü.

Yahya'nın içi içine sığmıyordu. 7 aylık olan bebekleri inat etmiş kaç aydır cinsiyet falan göstermemişti. Ama Yahya bugün kararlıydı. Gerekirse hastaneyi kapatacaktı ama o cinsiyet öğrenilene kadar orada kalacaktı. Çocuğu inatsa o bir hayli inattı.

"Yahya amma taktın ha. Kız olsa ne erkek olsa ne. Sağlıklı olması önemli," dedi Gece üzerine trençkotunu geçirirken.

"Tabi orası öyle ama heves ettim be yavrum. Kız olursa onunla yapacağım şeyleri düşünmek, erkek olursa onunla yapacağımız şeyleri düşünmek... Ne bileyim heves ediyor insan işte." Gece tatlı bir tebessüm edip ayakkabılarını giyecekti ki Yahya önünde eğilip eşine destek oldu. 

"Azat gelmeyecekmiş. Necdet nerede kaldı. Çocuk yalnız mı kalacak evde?" dedi Gece. Yahya'nın yüzündeki gülümseme hızla soldu. Derin bir nefes verirken eğildiği yerden ayaklandı. 

"Geliyor şimdi," dediği sırada kapı çaldı. Hızla kapıyı açtı Yahya.

"Abi valla özür dilerim geciktim," diyerek içeri dalan Necdet'e dik dik baktı Yahya.

"Oğlum bu hâlin ne?" 

"Ne olmuş abi hâlime?"

"Lan sen saçını sarıya mı boyadın?" dedi Necdet'in civciv sarısına dönmüş saçlarına hâlâ bakarak.

"Haa," dediğinde Necdet vestiyerin aynasından tipine baktı. "Öyle, yaptık bir şeyler. Yakışmamış mı abi?" Anında Gece'ye döndü. "Ha yenge?" dediğinde Gece gülüşünü durdurmaya çalışıyordu.

"Yakışmış kardeşim. Yakışmaz mı?" Durdu. Eşine döndü bakışları. "Özür dilerim ama karıcım," tekrar bakışlarını Necdet'e çevirdi. "Pezevenke benzemişsin köpek?" 

"Ayıp oluyor ama abi," dedi Necdet bakışlarını yere düşürerek. Gece Necdet'in üzülmesine üzülerek yanına doğru ilerledi. Hormonlardan dolayı iki katı bir üzülme vardı üzerinde. O sebeple gözleri anında doldu. 

"Üzülme bence çok yakışmış. Hem farklı bir tarz olmuş buda," dedi burnunu çekerek Gece. Necdet Gece'nin ağlayacak olacağını anlamış gibi anında yerden kaldırdı bakışlarını.

"Aman üzülme yengem sen. Valla üzülmedim. Hatta gel sarılayım sana abi," diyip Yahya'ya ilerliyordu ki Yahya'nın burnundan soluduğu sinir harbini görüşü ile olduğu yere çakıldı. "Sarılmayayım ben. Uzaktan sevmek gü-zel-dir," dediğinde Yahya bir anda karısının elini tutarak yanına doğru çekti.

"Tekrar özür dilerim karıcım," diyerek konuşmaya girdiğinde Necdet gelecek olan küfür için adeta yutkundu. "Bana bak lan senin o sarı saçlarını pembeye boyarım. Sikik sikik işler yapma. Bir daha da karımı ağlatırsan belanı sikerim Necdet. Biz gelene kadar Azat ile ilgilen. Psikolog gelecek. Başından ayrılma beni de delirtme!" dediğinde anında Necdet'ten gelen "Emredersin Abi," sesini duymadı ve kapıyı çarparak evden çıktı.

GÖREV SÜRESİ OPERASYONUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin