GÖREV SÜRESİ OPERASYONU

17. Bölüm ~ Kanlı Lanet

Bu hikayede geçen olay ve kurumlar hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.

Keyifli Okumalar!

Şarkı: Emre Fel- Veda Türküsü

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN OLUR MU BEYAZ GÜLLERİM;)

                     (Yazardan)

                   (18 Ocak 2017)

Zordur yollar. Git git bitmez bazen.

Hatta varış noktasını görüp de ulaşamazsınız. Uzun bir kasvet vardı içinde Zemheri'nin. 

Hayatının tümünde olduğu gibi...

Yoldaydı. Yakında eğitim gördüğü istihbarattan mezun olacaktı. Ve hayalindeki gibi bir asker olacaktı. 

Her düşündüğü an öyle bir hüzün kaplardı ki içini, kendi kendini iyileştirme zamanının geldiğini bilirdi.

Büyük ve heybetli kapı açıldı. İçinde olduğu arabada yanında komutanı ile giriyordu o heybetli kapıdan.

Başını kaldırdığında gözleri bu güzel görüntü ile karşılaştı. 

Türkiye Görev Süresi Operasyonu İstihbaratı. Kısaca Türkiye GSO İstihbaratı.

Türk topraklarına ilk varışıydı. Hayatını geçirdiği Irak Görev Süresi Operasyonu İstihbaratından birincilik ödülü kazanarak bu istihbaratta bir günlüğüne eğitim görme hakkı kazanmıştı.

Bu istihbaratta okuyanlar şanslıydı. Çünkü Görev Süresi Operasyonu İstihbaratının kaderi burada başlamıştı. Herkes burada çalışmak, burayı görmek için hep çok çalışırdı.

İlk İstihbarat burasıydı. Kurucu ilk adımlarını buraya atmıştı. Kimse kurucuyu bilmezdi. Çünkü üst kurul da dahil öğrenilmesi sonucu idam cezası anında bir nefes uzaklığında belirirdi.

Derin bir nefes alırken binanın önüne gelmişlerdi. Araba durduğunda ilk Zemheri indi. Oldukça hevesliydi. Burada olmak için kaç gece uykusuz kalıp o ödevi bitirmişti. Fazlasıyla da mutluydu. 

"Hazır mısın evlat?" dedi yanı başına doğru gelen komutanı. Gülümsedi. Başını saygıyla yavaşça sallarken komutanının bir adım arkasında binaya doğru ilerledi. 

Severdi komutanını. Oldukça da çekinirdi. Ona benzemek için elinden geleni yapardı. Çünkü herkes kendine hayatta bir idol seçerdi. Zemheri de komutanı olan Ata Arzuoğlu'nu seçmişti.

Tüm İstihbaratta herkes Ata Arzuoğlu gibi bir asker olmak isterdi. Ama Ata Arzuoğlu kendi içinde ondan sonra gelecek başkanı biliyordu. Yaşı epeyce vardı. İki seneye kadar emekli olacaktı. Bu müstesna görevi en çok ona yakıştırdığı askerine devredecekti. Zemheri'ye.

Çok severdi Zemheri'yi. Üç kızı vardı. Üçünden ayırmazdı Zemheri'yi. Çünkü onun elinde büyümüştü Zemheri. Ona bu ismi koyan da, ona bu İstihbaratın kapılarını aralayan da Ata Arzuoğlu'ydu.  

"Hazırım komutanım," dedi Zemheri büyük bir tebessümle. Ata ona baktı ve gururla omuzunu sıvazladı Zemheri'nin.

"Bak evlat bugün istihbaratta önemli bir eğitim var. İstihbaratın genç askerleri için bir sınav düzenleniyor. İlk olarak onları izlemek için statta olacağız. Sonrasında başkan ile tanışacaksın. Üssün genç askerleri ile olan dersi için birlikte aşağı ineceğiz. Bugün onlar için ufak bir seminer vereceksin. Bu hayat hikayen veya burada neden olduğun olabilir. Kendini çok kasmadan onlarla biraz sohbet edeceksin. Önemli olan onların da senin de keyifli vakit geçirmen. Akşam da geri döneceğiz zaten."