Bu hikayede geçen olay ve kurumlar hayal ürünü olup kurgudan ibarettir.
Keyifli Okumalar!
Şarkı: Toygar Işıklı-Kokun Hala Tenimde
OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN OLUR MU BEYAZ GÜLLERİM;)
Ayçıl Sorgun
(Ertesi Gün)
Elinizde hayata karşı tek bir mucize kaldığında hayata karşı daha güçlü olurdunuz.
Mucizeniz sizin umudunuz. Mucizeniz sizin kilidini kırmaya çalıştığınız kapının anahtarı.
Peki ya bu mucize gerçekten mucizeniz değilse?
Kayıp...
Kayıp yaşarsınız. Önce ufak bir eksiklik, sonra asla tam olunamayacak bir kalp.
Ruhunuz sizi ele geçirdi mi siz isteseniz de o mucizenize sarılmadan nefes alamazsınız.
Kalbim derindi. Çok derindi hem de. Yıllarca mucizesini beklemişti ruhumla. Gelmişti de.
O gelmişti: Zemheri Yıldız.
İsmi gibi kara bir kış günü aşık olmamıştım ben ona. İlkbaharın yaza hazırlandığı o mevsimde ben kalbimi derin bir sevdaya, derin bir aşka hazırlamıştım.
Yavaş yavaş eklenmişti yerine. Sanki evvelden aşina gibi bulmuştu kalbimdeki yerini.
Ben varım demişti. Hayatını elinden alsınlar benim hayatım ikimize de yeter demişti.
Kimseye yar olmayan ben bir adamın gülüşüne teslim olmuştum. Tüm benliğimle Ayçıl olmuştum.
Yanımdaydı. Kalbi benimleydi. Ruhum onundu. Ruhu benimdi.
Biz birbirimizin eviydik.
İnsanların evleri gider miydi onlardan?
Benim evim benden kilometrelerce uzağa gidecekti. Kalbim sızlasa da sıkı sıkı tutunduğum ele sığındım.
Gözümden yanağıma doğru bir yaş süzülürken anında dudakları yanağımda durdu. Usulca bekledi orada. Kokumu çekercesine soluklandı. Ben gözlerimi kapadım.
Çünkü ağladıkça daha çok özleyecektim.
“Ayçıl’ım,” diyen sesi ile yanağımdan çekildi. Sesi titriyordu. Göz bebeklerinde biriken yaş kümeleri de benim göz yaşlarım kadar acılıydı. “Sevgilim, güzel kadınım, ömrüm, hayatım, her şeyim.” Gözlerimden birer yaş daha yanaklarıma süzülürken anında sıkıca sarıldım ona. Kokusunu içime çekercesine sarıldım.
“Zemheri,” dedim hıçkırarak.
“Şş hadi ama sürgüne gitmiyorum. İstediğin her zaman yanıma gelirsin.”
“Şimdi geleyim o zaman,” dedim burnumu çekerek ondan yavaşça ayrıldığımda. Elleri yanaklarımda yerlerine yerleşirken bende kollarına tutundum.
“Konuştuk bunu güzelim. Dinlenmen gerekiyor, benimle oradan oraya savrulacaksın orada,” dediğinde lafını kestim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖREV SÜRESİ OPERASYONU
Ficción GeneralHenüz 6 yaşındayken, yine hayatımın herhangi bir gününe uyandığımı sanmıştım. O gün benim hayatımın dönüm noktasıydı. O gün benim kaderimin çizildiği noktaydı. Hayat, beni affetmemişti. Hayat, bana acımamıştı. Hayat beni en derin noktamdan yaralamış...
