-10-

335 20 16
                                    


.

Birkaç saat geçmiş birçok çocuğun ailesi bulunmuştu.

Küçük Leya'nın ailesi gelmişti ancak Leya inat etmiş Jungkook'u görmek istediğini söyleyerek gitmeyi reddetmişti. Ailesi de kızını kurtarak kişiyi görmek istediklerini söyleyince Jungkook merkez tarafından aranıp Leya adına çağırılmıştı.

Yaklaşık yarım saatin ardından toplantı salonunun kapısı gürültüyle açılmıştı. Vera hızlanan kalbiyle kapıya baktığında gördüğü yüz nefesinin kesilmesine neden olmuştu.

Jungkook'un siyah dar pantolonu, siyah boğazlı kazağı, siyah uzun kabanı ve siyah askeri botlarıyla nefes kesici olmama ihtimali yoktu zaten. Siyah kemik gözlükleriyle içeriye bakmış, onu görüp babasının kucağından atlayan kızla gülümsemişti.

Vera onun ilk kez böyle güldüğünü görüyordu.

Leya kollarını havaya kaldırıp koşarak Jungkook'a gittiğinde Jungkook onu gülerek tutmuş kucağına alarak öpmüştü. Leya gülerek onun boynuna sarıldığında Jungkook'ta ona sarılmıştı.

Temizlenmiş ve güzel giysilerini giyerek saçlarını ördürmüş olan Leya, onun kucağında güven ve huzura kavuşmuştu.

"Jungkook abi, iyi ki geldin!"

Leya'nın neşeli sesi kulakları doldururken geri çekilip ona gülümseyerek bakan abisiyle buluşturdu gözlerini.

"İyi ki çağırdın, güzelim."

Leya kıkırdayarak kızaran yanaklarına ellerini koyduğunda Jungkook onun bu hâline gülmüştü. Leya ise Jungkook'a bakıp eliyle annesini ve babasını gösterdi.

"Bak Jungkook abi. O annem ve o da babam."

Jungkook'un bakışları küçük kızın ebeveynleriyle buluştuğunda kucağında olan Leya yüzünden eğilememiş baş selamı vermişti. Leya'nın ailesi ise dolu gözleriyle Jungkook'a doğru yaklaşmışlardı.

"Bay Jeon, biz nasıl teşekkür edeceğimizi bilmiyoruz. Yedi aydır yapmadığımız şey, başvurmadığımız, bakmadığımız yer kalmadı. Siz bize çok büyük bir iyilik yaptınız, bize dünyaları verdiniz. Lütfen karşılığında bir şey yapmamıza müsaade edin."

Vera'nın bakışları Jungkook'a kaydığında diğer komiserlerde aynı şekilde Jungkook'a dönmüştü.

Jungkook ise Leya'ya bakıp tebessüm etti.

"Ona çokça iyi bakıp yanından ayrılmayın yeter. En büyük iyiliği yapmış olursunuz."

İtiraz edecekleri sırada Leya'nın astığı suratı Jungkook'a dönmüştü.

"Seni bir daha görebilecek miyim?"

Jungkook'un bakışları Leya'yı bulduğunda başını sallayarak saçlarını okşadı.

"Ne zaman istersen güzelim. Anne, baban müsaade ettiği sürece görebilirsin."

Annesi ve babası gülümseyerek ikisine bakmıştı.

Jeon Jungkook | KS1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin