Jeon Jungkook | KS1

-5-

Koskoca merkez, koskoca emniyet müdürlüğü, koskoca ordu kadar olan polisler. Ancak asla izini süremedikleri katil...

Jeon Jungkook.

Herkes tedbir altına alınmak için okullar kısa bir süreliğine tatil edinmiş çocukların sokağa çıkma yasağı başlamıştı.

Böylece Jeon Jungkook'u durdurabileceklerini düşünmüşlerdi kendilerince.

Elindeki susturucuyu deri eldivenler üzerine atmış, ölen cesede uzunca bakmıştı.
Kendi yaşlarında olan ancak onun dahi asla yapamayacağı sapkınlıkları yapmış cesede bakmıştı.
Karnı yarılmış sol dizi ve sağ bileği kırılmış kafasına yediği kurşun ve ağzından kan akan cesede bakmıştı.

Leş kargası...

Yüzünü buruşturarak silahı onun eline yerleştirip parmak izlerini bulaştırmıştı. Eldivenlerini çıkartıp cebine koyarken zaten temizlemiş olduğu bu binadan da çıkmıştı.

Arka sokağa geçip sessizce sigarasını yaktığında duyduğu sağlık ekipleri ve polislerin sesiyle keyiflenmiş, zehirli dumanı içine çekerek şüpheleri artırmadan uzaklaşmıştı buradan.

Vera sinirle duvara vurarak bağırdığında başkomiser elini omuzuna koyup destek olucasına sıkmıştı.

"Bulacağız."

Vera sinirle dolan gözlerini ona çevirip nefretle yüzünü buruşturdu.

"Nerede? Nerede söylesene! Bulsana madem! Niye duruyoruz böyle avanak gibi!"

Hızla binadan çıkarken tüm gerekli önlemler alınmış görevliler tarafından bir alan daha mühürlenmişti.

Tüm ekip olarak emniyette azar işitirken başı eğik gözleri doluydu Vera'nın.

" Aptallar! Bir grup aptaldan ibaretsiniz! Bir katili yakalayamadınız!"

Üst mevki olan rütbeli komiserleri Vera'nın yanına gittiğinde kolundan sertçe tuttu onu.

"Güya da Güney Kore'nin en iyi polislerinden birisin, öyle mi?"

Komiserin dişleri arasından söylediği şey Vera'yı tam o an paramparça etmişti.

"Senden değil en iyi polis, acemi bile olmaz."

Kolunu daha da sıkarak göz göze gelmelerini sağladıklarında Vera'nın ona olan hırsı ve nefreti apaçık gün yüzüne çıkmıştı.

"O piçi üç gün içerisinde bulmazsan, rütbene el koyacağım."

Komiser odadan sinirle çıktığı an Vera'nın gözyaşları ardı arkası kesilmeyecek şekilde akıyordu. Rütbesini kazanmak için ailesini dahi karşısına almıştı. Binbir türlü zorlukla gelmişti buralara. Ve şimdi...

Hıçkıra hıçkıra ağladığı, sesinin denizle bir bütün olduğu o anlarda yanındaki hareketlilik onu duraksatmıştı.