Jeon Jungkook | KS1

-55-

Jungkook

"Bunca şeyi nasıl öğrenmiş?"

MinHyuk'un şaşkınca konuşmasıyla ellerim arasında duran başımı kaldırmış oflayarak arkama yaslanmıştım.

"Bilmiyorum. Emniyete gittiği gece bulmuş bir şeyler, sonra zaten çığırından çıktı."

Yara bere içindeki yüzü bana dönük şekilde uyuyan Vera'ya uzunca baktım.

"Peki, o zaman ben doktorun dediği yemeklerden ayarlayayım. Vitaminleri yeterince düşmüş, uyandığında yer."

Ayaklanmasına karşı başımı olumlu şekilde sallamıştım. Oysa omuzuma bir iki kere hafifçe vurarak tebessüm etmişti.

"Sende endişelenme. Adamları içeri tıktık zaten. Vera'da uyanırsa bir sıkıntımız kalmayacak."

Cevapsız kalmış Vera'ya çevirmişrim bakışlarımı. Hiç uyanacak gibi değildi..

MinHyuk odadan çıkmış tekrar ikimiz kalmıştık. Bayıldıktan sonra klinik şefi gelmiş, gerekli muayeneleri yaptıktan sonra bunun psikolojik bir durum olmadığını, sadece sinir krizi geçirdiğinden oraya getirildiğini söyleyerek hastaneye yönlendirmişti. Ki gerçekten durum böyleydi. Vitaminlerinde düşüklük vardı ve uzun süredir ne adam akıllı uyuyor ne de yemek yiyordu.

Tam bir gerizekalı.

Stresle nefes verdiğim sırada Vera'nın çalan telefonu dikkatimi çekmişti. Komodinin üzerinde duran telefonunu elime almış arayana bakmıştım.

Annem arıyor...

Anne mi? Cidden bugüne kadar Vera'nın asla annesinden bahsettiğine şahit olmamıştım. Başkan Walsh'un zamanında evlenmiş olduğunu biliyordum ancak ortada ne Vera'nın annesi olarak tanıdığım biri vardı ne de Başkan Walsh'un karısı olarak bildiğim biri.

Telefon ısrarla çalmaya devam ettiğinde aramayı cevaplayarak kulağıma götürmüştüm.

"Yunesa?! Tanrı aşkına babanın dedikleri de ne oluyor? Ne yapıyorsun sen?"

Kaşlarım çatılırken bakışlarım Vera'ya kaymıştı. Annesi olduğuna emin miyiz? Hayır erkek sesi de değil...

"Bir de cevap vermiyorsun öyle mi? Polis olacağım diye zırladın, şimdi katil mi olacaksın başıma?!"

Kaşlarım sanki mümkünmüş gibi daha da çatılırken artık dayanamadan cevap verme gereği duymuştum.

"Üzgünüm hanımefendi, ancak kızınızı yargılayacağınıza kocanızı yargılamakla başlayın. Şayet kızınız katil değil, ülkesini emniyetin yetersiz güvenlik önlemleri dışında koruyan bir polis. Şimdi eğer gerçekten kızınızı düşünüyorsanız, daha fazla rezil olmadan telefonunuzu kapatırsınız. "

Kadın sessizleştiğinde alayla gülmüştüm.

"Çünkü benim bildiğim anneler önce çocuklarının sağlığından endişe eder. Ama görüyorum ki bunu umursamıyorsunuz, o zaman boşa vakit kaybetmeye gerek yok."