Jeon Jungkook | KS1

-49-

.

İnsanlar neleri yanlış anlardı?
Ya da neden bir şeyleri yanlış anlardı?

Belki sıralanacak birçok sebep vardı ancak en önemlisi konuşmaktan geçerdi.

İki insan konuşamıyorsa aralarındaki ilişki asla sağlıklı olmazdı. Öyle ya, birbirini dinlemeyen iki kişinin sorunsuzca iletişim sürdürmesini bekleyemezdi kimse...

"Yeter."

Jungkook ayaklanıp silahını belinden çıkardığında Vera hızla kolunu tutmuştu.

"Saçmalama."

Jungkook onu takmadan tetiği çektiğinde karşılarındaki sandalyeye bağlı olan adamın tam alnında yer alan kurşun, Vera'nın korku dolu gözlerle Jungkook'a bakmasına neden olmuştu.

Onun bu kadar acımasız ve soğukkanlı olmasını aklı almıyordu.

"Gidelim, buradaki işimiz bitti."

Jungkook hayatsız sesini kıza duyurarak arkasını döndüğünde, Vera son kez ölmüş olan adama bakıp Jungkook'un arkasından gitmişti.

"Neydi bu şimdi?"

Jungkook yanında yürüyen bedeni süzmüş ardından durup ona dönerek derin bir nefes vermişti.

"Bak Vera. Yanımda olmak istiyorsan buna alış, anladın mı? Bildiğin şeyleri daha fazla sorgulayıp durma, bir şey değişmeyecek."

Jungkook hızla döndüğü sırada Vera kolunu sakince tutmuş Jungkook'un durup ona bakmasını sağlamıştı.

"Sadece, böylece duygularından soyutlaşmanı istemiyorum Jungkook."

Jungkook'un kaşları yavaşça çatılırken Vera ona sarılmış başını omuzuna yaslamıştı.

"Sadece her şeyi unutup mutlu olmanı istiyorum."

Jungkook öylece durduğu sırada Vera'nın titreyen sesi kulaklarını doldurmuş, kalbinin sıkışmasına neden olmuştu.

"Seni böyle görmeye dayanamıyorum, neden anlamak istemiyorsun?"

Jungkook, bir elini kızın saçlarına diğerini beline koymuş onu sıkıca sarmıştı. Vera gözlerini kapatıp huzura ermeye çalışsada Jungkook bu ruh halinde olduğu sürece çok zordu.

"Sen olduğun sürece bu dediğin çok zor, Yunesa."

Jungkook'un fısıltısı kulaklarına dolduğunda gözleri yavaşça açılmıştı. Kalbi o kadar hızlı atmaya başlamıştı ki Jungkook bile bunu hissetmişti.

"O benim tek cümlemle deli gibi koşturan kalbin olduğu sürece, duygularımı kaybetmem çok zor."

Vera ona daha sıkı sarıldığında Jungkook hafifçe tebessüm edip başını eğerek ona baktı.

"E tabi böyle kalmak benim içinde hoş bir şey. Ama birazdan babanın buraya yapacağı baskına yakalanmak istemiyorsan gitmemiz gerek."