What's The Real Score? [JerNella]

Chapter 8

JANELLA'S POV

"Anak, maupo ka nga. Hay nako, ako ngang nahihilo sa ginagawa mo."

Napatigil ako sa paglalakad ng pabalik-balik dahil sa sinabi ni Mama, "Ma. Kanina ka pa po riyan?"

She nodded lang tapos lumapit sa 'kin, "May kinalaman ba 'yan kay Jerome?"

I looked at her in shock, "Pa'no mo nalaman, Ma?"

She shook her head, "Only Three things can make my daughter think too much. First, work. Second, our family. And Third, when she's having a problem here," she pointed at my chest. Tumungo ako. "As far as I know, kahit pagod ka sa trabaho, at may bashers minsan, hindi ka nagpapaapekto because you love your work and your fans. Second, our family is perfectly fine-if it's about your father, alam kong tanggap mo na naman. So what's left? 'Yung nasa puso mo."

I felt my cheeks heat up. Nakakainis. Kilalang kilala ako ni Mama.

"Plus, it's his birthday."

I sighed. Yes, you heard it right. Birthday nung lalaking 'yun ngayon. Hindi ko alam kung paano ko siya babatiin, ilang araw na rin kaming hindi nagkakausap, e. Gusto ko sanang personal kaso baka busy siya. Baka may birthday celebration ulit siya ngayon. Or baka may work.

Dahan-dahan akong umupo sa sofa, "Ma kasi," I bit my lower lip at napapikit. Ahhh! Kasalanan ko talaga.

"Kasi?"

"Kasi I told him that we should be just friends na lang.. muna."

"I already know that."

Napakunot ako ng noo, "How?"

Ngumiti siya, "Close kami, bakit ba? Lagi niya akong kinakamusta. Pati ikaw."

Okay, I get it. Talagang nagtatampo pa siya sa 'kin.

"Ma, can you ask him where he is right now?"

Tinaasan niya ako ng kilay pero tumango na rin.

***

"Thank you kuya Rene!" Bumaba agad ako ng kotse at nagdoorbell na ako sa condo unit ni Jerome.

Wala naman daw siyang trabaho kaya nasa bahay lang siya. Laking gulat ko nang babae ang nagbukas ng pinto.

"Hi, who are-oh my goodness! You're Janella, right?" Pinagbuksan niya agad ako ng pinto.

I nodded. Pero bakit siya nandito? Sino ba siya? I looked at her from head to toe. Nakalong sleeves siya na malaki tapos short. She's pretty and I think she's mas matanda lang siya sa 'kin ng konti.

But something inside me became uneasy. I don't like her.

"Napapanood kita! Teka, bakit ka nandito?" Tanong niya. Hindi agad ako nakasagot, napasapo siya ng noo at tumawa, "Oh, right! Si Jerome. I almost forgot na hindi naman ako ang may-ari ng condo para ako ang sadyain mo dito. Of course, si Jerome ang dahilan."

Daldal siya ng daldal, she hasn't even introduced herself to me. Pumasok na lang ako, saktong lumabas ng CR si Jerome na topless pa at mukhang bagong ligo.

Nanlaki ang mata niya nang makita ako at pinatong sa likod niya ang tuwalya. Bumilis bigla ang tibok ng puso ko at

"A-anong ginagawa mo dito?"

Ngumiti ako sa kanya, for sure kitang-kita niya ang sarcasm sa ngiti ko, "Happy birthday, ah? I want to greet you personally on your special day kasi. Kaso baka nakakaabala pala ako sa celebration mo, aalis na ako. Tutal nabati na naman kita. Sige, enjoy." I rolled my eyes saka ako tumalikod.

Nakakunot ang noo nung babae nang magkatinginan kami. Nginitian ko na lang siya, "Sorry sa istorbo."

"A-ano kasi-" sasabat pa sana si Jerome but this girl cut him off.

"Hindi, ayos lang!" Ngumiti siya, "Ako nga pala si Loreen."

Biglang may humawak sa palapulsuhan ko, "Friend ko" pagkatingin ko kay Jerome, nakatingin siya ng seryoso sa 'kin at may suot na ring shirt.

"Aalis na ako." Madiin kong sabi, saka ko pilit na tinanggal ang pagkakahawak niya sa 'kin pero ang higpit ng hawak niya kaya hindi ko magawa.

Matama niya akong tinignan, "Ihahatid na kita."

"H'wag na! Nakakahiya naman sa bisita ko, entertainin mo na lang siya. Kaya ko namang MAG-ISA. Maiwan ko na KAYO." then I looked at Loreen who's awkwardly watching us, binigyan ko ulit siya ng isang malaking ngiti, "It was nice to meet you, Loreen."

"It was an honor meeting the Janella Salvador! So.. friends?" Parang biglang nagningning ang mata niya.

I slowly nodded.

"Oh! And can I have your number? I mean, kung okay lang. Feeling ko kasi magkakasundo tayo. Pero if hindi, okay lang--"

"Sure. Weird, but I think marami nga tayong pagkakapareho. Magkakasundo tayo, pero kung magkapareho tayo ng gusto, I don't think magkakasundo tayo." Ngumiti ako at iniscan ang bag ko.

"Hmm. Depende, kasi kung gusto ko talaga, hindi ko ishashare kasi may pagkaselfish ako. Pero kung hindi, I can share it to you naman."

Medyo napangiwi pa ako habang kinakalikot ko 'yung wallet ko, mas maarte pa siya kesa kay Nikki Grace Lim at Sophie Cepeda kung magsalita. Mas maganda naman ako sa kanya.

I looked up at her at ibinigay ang calling card, "Here."

"Wow. Didn't expect na papayag ka agad, kasi kakakilala lang natin but thank you! So, text-text na lang ha?"

Ngumisi ako, "I'd love to get to know you more, and by the way, if I like something I can still share it. But if it's something that I love, 'yun ang ipagdadamot ko. Ayokong maagawan."

Nasamid pa si Jerome sa gilid na pabalik-balik ang tingin sa 'min ni Loreen.

"Don't worry, I won't steal it." Ngumiti siya, "Grabe na 'yung topic. Haha."

Ngumiti ulit ako, "I'll go ahead. Bye, and happy birthday ulit Jerome. I hope you had fun." Playing. Tss.

Dahil lumuwag na ang pagkakahawak niya ay nakalabas agad ako pero sumunod siya.

"Janella, mali ang iniisip mo. Loreen and I are just friends. Ipagdamot mo lang ako kung gusto mo, sa 'yo lang ako."

Tumigil ako sa paglalakad, "Bakit? Mahal ba kita para ipagdamot kita?" Naiinis na sabi ko.

His lips were turned into a playful smile. "Nakailang I love you too ka na ba?"

Inirapan ko siya, "Noon. Dati. Before. Past. I used to."

Natawa siya, "Weh? Hindi 'yan ang sinasabi ng mata mo."

Tinitigan ko siya ng masama.

"Para akong papatayin ng tingin mo. Tama na, matagal na akong patay na patay sa 'yo." Nakangiti niyang sabi.

"Che! Bati na ba tayo para magpick-up line ka ng ganyan sa 'kin?"

"So ibig sabihin kahit magkaibigan pa lang tayo, pwedeng pwede akong mag pick-up?" Ngiting-ngiti na tanong niya.

Naiirita ako, pero doon ako naguilty at nalungkot bigla. Magkaibigan nga lang pala kami. Bakit ako nagseselos.

Pero hindi naman ako nagselos, 'di ba?

"Tsk. Doon ka sa Loreen mo!"

Natawa siya, "She'll understand. Uunahin ko ang mahal ko."

***

Exactly 1100 words 'yung content sa taas ah. Lol kshare. Sorry guys, magiging busy ako sa school kaya sana maintindihan niyo kung bihira na updates. Saka minsan wala naman talagang ganap in real life, grabe naman kung puro imagination ko, baka mamaya maniwala na kayo ah XD

-Jem