Ejder Soyu (2. Kitap) - Bitti. -

Bölüm | 264

NOX

Yükselenler turnuvası başlamak üzereydi, hazırlanıp turnuvaya doğru gidecektim. Artık yavaştan gitme vaktimiz gelmişti, amcam ve Elizabeth'in yanına doğru gittim.

Bir iç çektim, "umarım sorun çıkmadan kazanabilirim."

"Eğer düzgünce güçlerimi kullanabilirsen kazanabilirsin," Lugia'nın sesi zihnimde yankılandı.

"Bunu kesinlikle yapacağım, bu savaşı kazanacağım."

Lugia güldü, "umarım öyle olur. Yoksa son anlarını yaşayabilirsin."

Ah, onu tamamen unutmuştum. Bu savaşı kazanamazsam leydi Lumines beni kesinlikle yok edicekti. Onun yüzünü kara çıkarmamam gerekiyordu bunun için heyecan yapmamam gerekiyordu.

"Hayatında hiç insanların önünde savaşmadın mı?" Diye sordu Lugia.

"Hayır... daha önce hiç savaşmadım."

"Merak etme, tıpkı bir kızı öpmek gibi sadece bunda biraz daha çaba sarf etmen gerekiyor."

"Hiç bir kızı öpmedim," diye karşılık verdim.

Lugia güldü, "bunu biliyorum. Dalga geçmek amacı ile söyledim."

Bu herif gerçekten sinirlerimi bozuyordu, onun içimde yaşaması bile beni sinir ediyordu ama ona ihtiyacım olduğu için bir şey diyemiyordum.

Amcam ve Elizabeth'in yanına gittim, amcam her zaman gibi siyah bir takım elbise ve beyaz bir gömlek giymişti. Elizabeth ise... Güzel uzun kırmızı bir elbise giymişti.

"Vay canına..." hayranlıkla Elizabeth'e baktım.

Amcam öksürdü, hemen kendimi düzelttim.

"Hepimiz hazırsak hemen gidelim."

"T-Tamam," hep beraber malikaneden çıktık ve ışınlanma kapısına doğru yürüdük.

"Heyecanlı mısın Nox?" Dedi amcam.

"Evet, heyecanlıyım. İlk defa insanların önünde bir karşılaşmaya çıkacağım. Üzerimde leydi Lumines'in baskısını hesaba katarsak bu katlanarak artıyor."

Elizabeth güldü, "leydi Lumines için bu çok önemli bir savaş diğer havarilere vampirlerin gücünü göstermek istiyor," dedi.

Bir iç çektim, "umarım sizi hayal kırıklığına uğratmam."

Amcam sırtıma dokundu, rahatlamam için gülümsedi.

"Rahatla biraz bu kadar üzerinde baskı olursa istediğin gibi bir sonuç elde edemezsin."

"Evet, kendine bu kadar yüklenme başarabilirsin. Bende kuleye ilk tırmanmaya başladığım sırada çok heyecanlıydım ama şimdi sanki evime gidiyormuş gibiyim," dedi Elizabeth.

"Hayatımda hiç kuleye tırmanmadım o yüzden nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum ama bu savaş için elimden geleni yapacağım."

Kule'nin sınavlarından geçemediğim için kuleye giriş iznini alamamıştım. Her zaman kuleye tırmanmak istemiştim. Yükselenler turnuvasından sonra Elizabeth ile birlikte kuleye tırmanacaktım.

"Bu savaştan sonra çok ünleneceksin, artık eskisi gibi rahat hareket edemeyeceksin. Kuleye tırmanmak bile senin için bir sorun olacaktır," dedi amcam.

Bunun gibi bir olayın olmasını bekliyordum, bu savaştan sonra tüm hayatım değişecekti.
Lugia alaycı bir kahkaha patlattı.

"Bir sorun mu var?" Zihin mesajı yolladım.