Ejder Soyu (2. Kitap) - Bitti. -

Bölüm | 235

RHAEGAL

"Uzun zamandır seni görmedim, neden yanıma gelmedin?" Dedi annem.

"Merak etme anne, bundan sonra buradayım. Bir yere gitmeyeceğim. Şimdilik," dedim.

Annem Miranda'ya baktı ve şaşırdı. Onu uzun zamandır görmemişti, böyle davranması normaldi.

"Miranda bu sen misin?" Annem şaşkınlıkla sordu.

Miranda uzun elbisesinin eteğini tutup hafif eğildi, "uzun zamandır görüşemedik kraliçe Reyla umarım sağlığınız iyidir."

Annem gülümsedi, "üzerinden yıllar geçti ama hala böyle saygılı ve güzel bir kızın oğluma nasıl aşık olduğunu anlamıyorum."

"Bu ailede herkes üzerime oynuyor," dedim.

Ablam sırtıma atladı, "Rey!! Seni küçük yaramaz. Ablanı özlemedin mi?" Dedi.

"En çok seni özledim abla, beni eleştirmeyen tek kişi sensin."

Ablam güldü, annem gözlerini kısıp bana baktı. Yutkunup başka yöne baktım.

Babam geldi ve elini Miranda'nın sırtına attı, Miranda babama baktı.

"Oğlun senden habersiz evlendiğini öğrendiğinde nasıl tepki vereceğini merak ediyorum doğrusu," dedi babam.

"Ne..?" Annem'in havası birden değişti.

Annem bana dönüp gülümsedi, "neden bundan haberimiz yok," dedi.

Babamın neden bunu birden söylediğini anlamıyorum, şimdi kesinlikle benim işim bitmişti.

Miranda hemen hafifçe eğildi, "Rhaegal'ı affedin anne. Bu onun suçu değildi onu evliliğe ikna eden bendim."

"Anne mi?" Annem Miranda'nın sözleri üzerine birden yumuşadı ve gülümsedi.

"Hadi ama anne, bu kadar sorun yapacağını düşünmemiştim. Sadece küçük bir evlilik o kadar."

"Sen konuşma," dedi annem.

"Tamam..."

Ablam, Miranda'nın yanına gitti. Onu dikkatlice incelmeye başladı, ardından bana döndü ve gözlerini kıstı aniden ciddileşti.

"Rey doğru söyle hangimiz daha güzel."

Miranda kıkırdadı, "prenses Baela ben asla sizin kadar güzel olamam. Sizin güzelliğinizle yarışabilecek birisi bile yok."

"Çok mütevazi," dedi ablam.

Miranda gülümsedi, "ben sadece gerçekleri söylüyorum."

Ablam aniden Mirandaya sertçe sarıldı, endişeyle koşup onları ayırdım.

"Bir daha böyle bir şey yapma!!" Endişeyle bağırdım.

Ablam çekindi ve geri çekildi, "t-tamam..."

"Miranda sen iyi misin? Bir şey yok değil mi?"

"Rey ben iyiyim, bu kadar endişelenme."

Rahatça bir nefes aldım, "tamam."

"Tatlım bir sorun mu var?" Dedi annem.

Kafamı kaşıdım, "aslında bunun için buraya geldik."

"Miranda Hamile," dedi babam.

"Ne!!" Ablamın gözleri parıldadı.

Annem ufak çaplı bir şok yaşadı, bir anda yerinde donup kaldı. Ablam hemen Miranda'nın elini tuttu.