Ejder Soyu (2. Kitap) - Bitti. -

Bölüm | 251

ARNOR

Genç ejderhanın ölümünden bir hafta geçmişti, Westeriya adındaki kıtaya alışmak üzereydim. Her ne kadar burada sadece ve sadece kölelik yapsam bile.

Bir iç çektim ve odama gidip kendimi yatağa attım, sonunda gün bitmişti ve benim uyku saatim gelmişti.

"Tanrım, sonunda biraz uyuyabilirim," gözlerimi yavaşça kapattım ve bir kaç dakika sonra yanımdaki zil çaldı.

"Yine ne var!!" Kraliçe Miranda beni çağırmak için büyülü bir zil kullanıyordu. Onun ayakçısı olduğum için hemen ve her saate gitmek zorundaydım.

İstemsiz bir şekilde yataktan çıktım ve kraliçenin odasına doğru yürüdüm. Kapıyı yavaşça çaldım ve açtım.

"Kraliçem bir sorun mu var?" İçeriye yavaşça girdim.

Her yer karanlıktı o yüzden pek bir şey göremiyordum,
"Buraya gel," ses banyodan geliyordu.

Banyoya doğru yürüdüm, kapının arkasından su sesleri geliyordu. Kapıyı yavaşça çaldım ve kapı kendiliğinden açıldı.

Kraliçe Miranda küvetin içindeydi, hemen arkamı döndüm. Yüzüm aniden kızardı, böyle bir şey görmeyi beklemiyordum.

"B-Bir şey mi istemiştiniz?" Diye sordum yavaşça.

"Evet, masaj yapmanı istiyorum."

"Masaj mı?" Yutkundum.

"Bana dön ve gözlerini aç," dedi.

"Ben bunu yapamam," dedim.

"Ölmek mi istiyorsun?" Kraliçe öldürme niyetini gösterdi. Bu kadın benden çok daha güçlüydü, onunla savaşırsam kaybedeceğimi iyi biliyordum.

Yavaşça döndüm ve gözlerimi açtım, kraliçe başını küvete yaslamıştı. Yeşil gözleri ile beni delip geçiyor gibiydi, daha önce hiçbir kız karşısında kendimi bu kadar aciz hissetmemiştim.

"Orda dikilip durma gel buraya," dedi.

Yavaşça yürüdüm ve yanına gittim, kendini hafif kaldırdı. Hemen tavana baktım.

"Omuzlarıma masaj yap," dedi.

Yavaşça eğildim ve omuzlarına dokundum, daha önce hiç bu kadar yumuşak bir ten görmemiştim. Yavaşça masaj yapmaya başladım.

Kraliçe rahatlamış gibi görünüyordu, "bu işte çok iyisin," dedi.

"T-Teşekkürler..."

Küvetin yanındaki kokulu mumlar beni daha çok etkiliyordu, ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Başka şeyler düşünmeye çalıştım, mesela öldüğüm zamanı ve yeniden dirildiğim zamanı. Ya da en korkuncu kraliçenin eşi Rhaegal Dragonblood tarafından pataklandığım zamanı.

"Arnor," gözlerim açıldı. Kraliçe ile dipdeydim, dudaklarına baktım ve yutkundum.

"Benden hoşlandığını biliyorum, senin için yeterince çekici biri miyim?" Dedi.

"İki hayatım boyunca sizin kadar güzel birini görmedim, sizin kadar güzel biri daha önce hiç gelmemiştir."

Kraliçe aniden bana yaklaştı, "o zaman neden beni öpmüyorsun?" Dedi.

Aniden gözlerim açıldı, nefes nefese kalmıştım. Camdan dışarıya baktığımda sabah olmuştu.

"Ben ne gördüm az önce..?" Diye düşündüm.

Yutkundum ve yavaşça battaniyeyi kaldırdım, "lanet olsun... Ben ne yapıyorum böyle," kapım hızlıca açıldı. Battaniyeyle hemen üzerimi örttüm.