8,
Yeni iş.
☆
Engellediniz
Bu yazıya ilk bakışım değildi, biliyorum. Önceki gibi daha buruk bir şekilde bakıyordum telefona. Her ne kadar ona sinirlensem de, kafamı dağıtan insanlardan bir kaçıydı. Evet, evet, kavga etsek bile!
"Bade, güzel silmişsin tebrik ederim," elinde tutuğu kahveyi uzattı. Bana latte yapmıştı canım yakışıklı patronum...
"Teşekkür ederim." diyerek bir yudum aldım ve içime akmasına izin verdim. Her ne kadar terlemiş olsam da burası fazla soğuktu. Titrememi almıştı bir nevi. "Aslıyı göremedim, işlerim var diye de araştıramadım." bir yudum daha alıp yanıma oturdu ve bana baktı.
"Sen gördün mü?" Sefa bakışlarını gözlerime çekerken başımı salladım, onu görmemiştim. Evet fazla sinirli bir yapıya sahiptim ama ne yapabilirdim ki, yardım aldığı insanı ne kadar sevebilir ve ya mutlu olabilirdim bu duruma, bilemiyorum, hem de hiç. Emire yazmak için telefonumu elime alıp uygulamaya girdim. Onun nerede olduğunu ya ben yada Emir bilebilirdi, çünkü.
Bade: Aslı göremedim yanında mı Emir?
Kertenkele Emir: Evet yanımda, o işten erken çıktı.
Kertenkele Emir: Sorun yaşamışsınız kafa dağıtmak için sinemaya gidelim.
Kertenkele Emir: İşten çıkmış olman lazım, almaya geliyorum Bade, cevap verme.
Bade: Emir bazen benim Bade olduğumu unutuyorsun galiba.
Bade: Cevap veremeden duramam.
Görüldü.
"Aslı işten çıkmış erken, arkadaşımla birlikteler." Başını kaldırıp son kahvesinden yudum aldı. "Ben gidiyorum, herhangi bir sorun veya haber olursa bana da söyle, küçük hanım." Gülümseyerek ayağa kalktı ve kapıya yöneldi. Karşılık vererek, "Olur söylerim Sefa Bey." Dedim.
Kirli bezi ve suyu taşıyarak depodaki tuvalete döktüm. Üstümdekilerini çıkartıp ellerimi yıkayıp ardından yüzümü yıkadım. Şimdiden terlemiş olmam sinirimi fazlasıyla bozmuştu.
Küçük bir alanda duş almam için yer ayrılmıştı. Şampuandan bir kaç avuç alarak saçlarımı yıkadım. Tek seferde yıkamam kısa saçlarım için genellikle yeterli oluyordu. Yanıma aldığım yedek kıyafetleri giymek için deponun banyo kısmından çıkıp yedek kapısını kilitledim.
Bornozu çıkartıp üstüme düz siyah elbiseyi giydim. Yedek olarak terlersem diye getirmiştim kıyafeti. Aynadan hafif bir makyaj yaparak saçlarımı ellerimi tarayıp çıktım.
İşlerim bitirdiğim yirmi dakikanın ardından Emirin arabası önümde bitmişti. Aslı keskin bakışlarını yüzüme çevirirken Emir arabadan çıkıp bana yöneldi. "İlk günün nasıldı?"
"Güzeldi." Diyerek başımı salladım. Aldığım duş bedenimi rahat ettirmeseydi, cevabım kesin hayır olurdu.
"O zaman sinemaya, küçük hanım."
***
