Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☆
"Geldik." kapının sağ tarafında oturan Aslı bana bakarak gülümsedi. Kırmızı bir elbise giymişti.
Beş santimlik giydiği beyaz kalın topuklu ayakkabıyla gerçekten çok güzel olmuştu.
Lüle lüle sarı saçları omzunun altında, yeşil gözlü ve parlak dudakları olan bir kızdı.
Ben ise küt saçım, minyon tipli ortalama bir derecedeydim. Fakat karakterlerimiz Aslıyla pek uzak değildi. Anlaşmamıza buna bağlıyordum çoğunlukla.
"Bade?" bakışlarımı kapının kulpundan çekerek aradan çıkmış Aslıya baktım. "Geliyorum." diyerek arabadan çıktım ve Aslının yanına ilerledim.
"Mehmet abi bu işi ikimiz içinde ayarladığın için sana minetarım." Aslının omzuna elini koyan Mehmet abiye şaşkınca baktım. Dostça bir yaklaşım değildi, çünkü.
"Ne demek senin ve arkadaşın gibi güzel ve alımlı kızlara her zaman yardım ederim, ben."
Yutkundum, hatta yutkunma işlemim yarıda kaldı. Evet İzmir'e bir amaç uğruna gelmiştik. Fakat o amaçlar arasında bu adamın Aslıyla bize yavşaması yoktu.
Mehmet abi bir kaç şey daha geveleyip son kez bana baktı. Aslının kolunda duran elini çekip güldü. "Bir defa daha görüşmek üzere kızlar." Derin bir nefes alarak gitmesini izledim.
"Böylesine bir yavşak adamın bize iş bulmasını mı sağladın Aslı?" gözlerimi kısmış ellerimi bağdaş yaparak söylemiştim.
Korkunç tipli insanları sevemiyordum, sevmediğim içinde içimde bir tiksinti ibaresi oluşuyordu.
"O yardım etti bize Bade, hem sen bulabilir miydin bize iş?" bu sefer o ellerini bağdaş yapmış bana bakıyordu.
"Bu lafın beni gerçekten kırdı Aslı. İsteseydim ki geleli kaç gün oldu biliyorsun, ikimiz içinde iş arardım. "
Yüzüne bakmadan kırmızı kapıdan içeri girdim. Açıkçası onun bana bu şekilde itamda bulunması kalbimi kırmıştı. Onunda iyiliğini isteyen yegane insanlardan bir kaçıydım, sadece.
Nereye gittiğimi bilmediğim merdivenlerden aşağıya iniyordum. O kadar fazla sinirlenmiştim ki, önümde yürüyen bana gülen insanları ancak şimdi idrak edebilmiştim.
Siyah kapıya doğru ilerledim. Bilmediğim bir italyan yazısı italik bir şekilde kapının tam orta noktasındaydı.
Buraya neden geldiğimi bilmiyordum fakat o kadar çok sinirliydim ki, herhangi birinin saçını başını dağıtabilecek bir noktaya gelmiştim.
