Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Göz kapaklarımı yavaşça aralarken, ellerimi kenetlemiştim, soğuktan. Titreyen dudaklarım bana bakan Aslıya kaydı. Titrerken ne diyeceğimi bilmiyordum, Aslı montunun çıkartırken hızlıca beni giydirdi, ellerimi montun içine sokarken fazlasıyla zorlanmıştı.
Emir koşturarak beresini çıkartıp bana taktı. Gözünde beliren morartı ile hıçkırık tutuğu boğazımda. Mosmor yüzü vardı ve hala benim için uğraşıyordu! Ayakta duramayan bedenim, yere düşerken Emir ve Aslı kolumdan tutup kaldırdılar. Ortalık fazla sessiz olmuştu. Benim ölmemden korkuyorlardı, fazla halsiz ve kırılgandım.
Sefa, arabanın ön kapısını açarken hafifçe tebessüm etti. Fakat gözleri arkaya belirdiğinde bir anda hırçınlaştı. Kime bakıyordu, başımı çevirerek gelen kişiye baktım. Asaf beni bulmuştu, ama bu sefer yalnız değildim.
Ön orta kısımda duran Asaf, maskenin altında bile korkunç gözüküyordu. Yanında konuşan o kız ve büyük olan korumaları vardı, hepsi siyahtı. Emir korkulu gözlerle bana bakarken, gülümsemeye çalıştım. Ölmeye hazırdım ben, onların yaşamasını istiyordum sadece.
"İçeri geç Bade, daha fazla donmaman gerek." Asaf yaklaşırken bunu söylemişti. Ellinde tutuğu köpeğin tasmasını çıkartırken sinirle bana bakıyordu.
Ona göre ihanet etmiştim.
Tepki vermeyen ve boş bakan gözlerim daha da odaklandı ona. Yanan tek ışık karanlık gecede arabanın farları olmuştu, bu sayede Asaf ve diğerlerini görebiliyorduk. "Gir içeri lütfen." Aslı bana bakıp tedirgince söyledi. "Çok kötü gözüküyorsun, lütfen Bade." soğuktan buz tutmuş ellerimi ısıtmaya başladığında yüzünde şaşkınlık ve üzgün bakış bir oldu. Benim bu kadar kötü halde olacağımı bilmiyordu.
"Bade!"
Asaf'ın sesi bütün dünyaya yetecek kadar gür çıktı o an. Ayak izlerimi takip eden köpek önde giderken bana bağırmıştı. Boş bakışlarımı yüzünde belirtim, artık onu istemediğimi anlasın istiyordum.
"Neden kaçtın benden?"
Sessizi daha da acımasızlaştı. Kurumuş dudaklarımı yaladım ve zorla yutkundum. Vücudumda bir zerre su kalmıştı ve ben onu şimdi kullanacağım sözlerle sarf edecektim.
"O kız varken de ben vardım, ama ben yokken o hep senindi." dedim kıza bakarak. Bunu duymam koz olmuştu, Asaf'ın şaşkınca bakışları kısa gecelik giyen siyah saçlı kıza kaydı. Bu lafın bedelini ağır ödeyecek kişi ben değildim artık.
"Gidelim artık." Aslı korkak bir şekilde bana bakarken göz ucuyla da Asaf'a bakıyordu. Onun yapacaklarından korkuyordu, buradan gitmek istediğini bakışlarından anlayabilmiştim. Arabaya binmeden önce, Asaf'ın yüzüne baktım. Elinden sanki dünyalarını almıştım.
