19,
Sefa.
☆
"Bir sıkıntı mı var Bade?" arabayı park etmeden önce söylemişti. Geldiğimiz yere daha varmamıştık, yarım saatlik bir yolumuz vardı. Başımı sağa sola çevirdim.
"Hayır yok." psikopat bir adamdan nasıl kurtulabilirdim onu düşünüyordum. Tabi ondan kurtulmama izin verecek kadar psikopat olması lazım.
"Bunlardan içiyorsun işte, gördüğüm kadarıyla." elindeki sütlere baktım. "Ben muzluyu daha çok seviyorum." Elmalı vardı, elmalı süt mü yapmışlardı gerçekten!
"Tamam o zaman bunlardan alalım." gülümserken sepetin içine bir kaç tane attı ve başka reyona gezmeye gittik.
Arkamdan takip edilme hissine kapıldım ve başımı geri çevirdim. Sefa da yoktu, başka biri de. Telefonumdan gelen mesaj sesi ile tekrardan tuş kilidini açıp okudum.
Bay Sinirli: Gülüm, Sefa seni nereye kadar koruyabilir.
Bay Sinirli: O sıska kollarıyla.
Bay Sinirli: Benim yanımda olman gerekirdi, onun yanında değil.
Bay Sinirli: Mert gibi elleri mi kırılsın istiyorsun yoksa?
Bay Sinirli: Sana zaman tanıyacağım, gülüm.
Bay Sinirli: Kalacağın otelde istediğim numaralı oda da kalacaksın.
Bay Sinirli: Bu sayede bu tatili yapma şansı vereceğim sana.
Bay Sinirli: Bol şanslar yavrum.
"Bade, kaç dakikadır seni arıyorum."
Elindeki dolu poşetleri gösterirken bana baktı. "Ne ara aldın, ben sadece geziyordum." dedim telefon ışığını elimle kapatırken.
"Gidelim mi?" dedi bir adım daha atarken. "Gidelim." diyerek onu takip ettim ve marketten çıktık.
Hava açılmış ve güzelleşmişti. İlk defa Bursa ya geliyordum, bu kadar güzel bir yer olacağını tahmin etmemiştim.
Arabaya eşyaları yerleştirip tekrardan bindik. Sefa radyodan bir şarkı seçerek arabayı sürmeye koyuldu. Bende kemerimi takarak durmayan mesajlara baktım.
Bonibon Grubu
Açılış Tarihi: 17Ağustos 2020
Kertenkele Emir: Ah ah, saat sekiz olmuş.
Kertenkele Emir: Benim kızım gurbet ellerde.
Kertenkele Emir: Vay ben nelere gidem, vayy :(
Aslı: Kız Bursa'ya gitti, peçetelerini toplayamıyorum artık Emir!!
Aslı: Yakın zamanda dön Bade.
Aslı: Emir sensiz nefes bile alamıyor.
Emir: Öyle deme Aslı. Bir güncük kaldım sadece evinde.
Aslı: Ev mi? Sen ona artık ev diyebiliyor musun Emir.
Aslı: Peçeteden kulübe yaparım be!
Emir: Badem dön artık, dönn.
Emir: Bu ev bana ceza...
Aslı: Evin mi yok oğlum, ne cezası.
Emir: Sus kız...
Emir: Badem dön, lütfen.
Bade: Döneceğim Emir sadece iki güncük, hem bir gününü geçirmişsin.
Emir ve Aslının son görülmeleri on dakika önce olduğu için cevap vermemişlerdi. Camın yarısını açarak içeriye giren hava ile rahatladım.
Sonbahar Bursa'ya fazla güzel gelmişti. Yirmi dakika sonrasında istediği yere gelmiştik. Kahverengi kulübelerin olduğu bir yerdi. "Geldik." dedi ileride büyük lokantayı gösterirken, gülümsedim." Evet geldik."
***
