Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☆
Kulaklıklarımı takmış şarkı dinliyordum. İçimde tutuğum kelimeleri fark etmeden tekrar tekrar söylüyor, heyecan ve korkumu yenmeye çalışıyordum.
Ama nafile, dakikalar az kalmıştı, araba her hızlandığında bir nevi Aslıyla yüzleşmeme gidiyordu. Belki orada değildi, bu ihtimalide biliyordum. Araba bir kaç saniye sonra durduğunda geldiğimizi fark ettim.
"Doksan Türk lirası, kızım." cebimden çıkarttığım mavi cüzdanımdan yüz tl taksici şoföre uzattım. Para koyduğu kısımdan on Türk Lirayı çıkartarak bana verdi.
Etrafı iyice taradıktan sonra gözlerini gözlerime çevirdi. "Dikkatli ol kızım, burası tehlikeli." başımı sallayarak çantamı koluma taktım." Ederim abi,"
Taksiden çıkarak etrafı taradım. Bahçede ki gül çiçekleri, lavanta kokusuyla birleşmiş ferah bir koku ortaya çıkarmıştı. Bahçıvan gerçekten işini iyi yapıyordu.
Burada durmam bile beni rahatlamıştı çünkü. Telefonumdan gelen bildirim sesi ile çantamdan çıkartıp uygulamaya girdim ve yazılan yazıyı okumak için tıkladım.
Sefa: Merhaba Bade,
Sefa: Aslının evine gittim, yani sizin eve.
Sefa: Çok defa çaldım ama kimse açmadı.
Sefa: Bizim çalışanlara da sordum.
Sefa: Kimse Aslıyı görmemiş.
Sefa: Fakat biri girişte sizi fark etmiş. Aslıyı birisiyle konuşurken görmüş.
O sıra sen sinirliymişsin galiba, ayrılmışsın. Tabi sonrası yok.
Sefa: Eleman iş başına geçmiş yani.
Sefa: Sen ne yapabildin?
Bade: Merhaba Sefa,
Bade: Araştırdığın için çok teşekkür ederim.
Bade: Bende Bahçe adında bir yere geldim. Aslı burayı sevmişti. Belki buradadır.
