Okul dönemi az kaldı
İg; thayazar
*
*
*
ARDİL...
Biliyordum en başından beri..
Doktor beni arayıp kan tahlilinde sonuçların öyle çıktığını söyledi.
O an paramparça oldum.
Ben onu yeni bulmuştum.
Saçları dökülürken daha da beter duruma gidiyordu.
"Efendim böyle olursa hastalığı iyileşmek yerine daha da kötüye gider. Psikolojik olarak da geriye düşer." dedi doktor.
"Ne yapmalıyım?" diye sordum.
"Efendim böyle saçlarının tel tel döküldüğünü izlemesi yerine saçları keseceksin." dedi doktor.
Telefon elimde asılı kaldı ama o saçlarını çok sever.
"Üzgünüm ama sadece bunu yapabilirsiniz." dedi doktor.
Çok zordu çok!
"Peki." dedim ve telefonu kapattım.
*
*
*
"Bebeğim bir şey anlatacağım gel bakalım yanıma." dedi ve koltukta yana kaydım.
"Şimdi bu hastalık için şey.. saçların dökülüyor ya..şey yapalım-" dememe kalmadan gözlerinden yaşlar aktı.
"Ne diyeceğini biliyorum. Keselim diyeceksin." dedi ve ellerini yüzüne kapattı.
"Ama bak iyileştiğinde hepsi geri gelecek biliyorsun değil mi?" dedim ve yüzünü sevdim.
*
*
*
Banyodan saçını kesmek için makineyi aldım. Sıfıra vuracaktık.
Liva odada oturmuştu. Gittim ve kucağıma alıp banyoya getirdim. Tezgaha oturttum. Makineyi çalıştırdım.
"Özür dilerim benim güzel kızım." dedim ve belki de son kez saçlarını öpüp kokladım.
Ellerim titriyordu yapamadım.
Öylece bekledim.
"Yap artık!" dedi kısık sesiyle.
Makineyle saçını almaya başladım.
Bitti!
Hepsi gitti!
Hem de ben yaptım!
Kendi ellerimle!
"Özür dilerim bebeğim iyileşeceksin özür dilerim!" dedim ve Liva'ya sarıldım.
*
*
*
Mert ve Arda gelecekti. Anlatmıştım onlara da.
Kapı çaldığında Emine gidip açtı.
"Merhaba." dedi Mert ve içeriye girdi. Yüzünde kocaman bir sırıtma vardı.
Kaşlarımı çattım ve ona baktım.
"Selam millet!" diye Arda girdi içeriye.
Bir dakika!
Saçlarını kesmişti.
Hem de Liva'ya yaptığımız gibi.
Liva hemen kafasını kaldırdı ve Arda'ya baktı. O da güldü. Ben de güldüm.
"Nasılsın yengem?" dedi ve Liva'ya doğru geldi. Liva ayağa kalktı ve Arda'ya sarıldı.
"Off ne güzel olduk böyle ha!" dedi Arda.
Kalkıp ensesine bir tane vurdum.
"Bırak lan karımı!" dedim ve Liva'yı kendime doğru çektim.
"Ay yemedik karını!" dedi ve güldü.
Bu sefer ben de güldüm. O mutlu olsun da gerisi mühim değil.
*
*
*
Of Arda of
Yerimmm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İÇİN (TAMAMLANDI)
Romance... "Küçük kızım sakin ol! Tamam gitmiyoruz hiçbir yere!" dedi ve bir adım attım. "Ardil acı çekiyorum." dedim ve ona doğru koşup sıkıca sarıldım. "Geçecek yavrum iyileşeceksin ben seni iyileştireceğim." dedi ve belimden tutup ayaklarımı yerden ke...
