İG VE TİKTOK; thayazar
*
*
*
ARDİL...
Sesini duymuştum. Bir melodi gibi.
Kafasını boynuma bastırıyordu.
Onu kendime çektim ve adamlarıma işaret verdim.
Tek kelime etmeyeceklerdi.
Kendine geldiğinde bana da kızacaktı. Çünkü biliyordum.
Her defasında anlatmaya çalışıyordum ama olmuyordu.
Liva'yı kucağıma aldığımda daha da sıkı sarıldı boynuma.
"Sen de biliyormuşsun!" dedi baygın bir sesle.
"Evde konuşalım küçük kızım." dedim.
Yol ortasında konuşulacak konu değildi. Ön koltuğa oturttum. Elini cebine atıp bir şey aramaya başladı.
"İ..ilaç!" dediği anda cebimden hemen ilacı alıp kullanmasına yardım ettim.
Arabaya bindim ve çalıştırdım.
"Sesimi duydun bak. Yemin de etmiştin." dedi Liva.
Keşke böyle bir olayla duymasaydım.
"Dinlen yavrum evde konuşuruz hepsini." dedim ve yola odaklandım.
*
*
*
"Hiç sevmemiş beni onlar beni istemiyor diye beni almamış. Kızı gördün değil mi? Sarı saçları vardı. Benim saçlarım kızıl o yüzden mi? Beni sevmiyor belki de çirkinim." dediğinde hüzünle ona baktım.
Karşımda terkedilmiş 10 yaşındaki küçük kız duruyordu artık.
"Sakın kendini onlarla kıyaslama. Sen gördüğüm en güzel kadınsın. Demek ki onda seni sevecek kalp yokmuş bebeğim." dedim ve yüzünü ellerimin arasına aldım.
Alnını öptüm.
"Ben hep şey derdim konuştuktan sonra yeni bir hayat kuracağım diye kuracağım yapacağım hem de seninle birlikte." dedi.
Kalbimde çiçekler açtı.
Yüzünü buruşturdu ve elini boğazına götürdü.
"Boğazım acıyor." dedi sesi gittikçe kısılıyordu.
Yıllar sonra konuşup bağırdığı içindi yüksek ihtimalle.
"Sıcak bir şeyler içelim." dedi ve boynunu öptüm.
*
*
*
Şu an bu bölümü yazdığımda siz 10 bölüm öncesini okuyorsunuz. Garip.
Birkaç haftaya bitiririz.
BÖLÜM HAKKINDA ------->
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İÇİN (TAMAMLANDI)
Roman d'amour... "Küçük kızım sakin ol! Tamam gitmiyoruz hiçbir yere!" dedi ve bir adım attım. "Ardil acı çekiyorum." dedim ve ona doğru koşup sıkıca sarıldım. "Geçecek yavrum iyileşeceksin ben seni iyileştireceğim." dedi ve belimden tutup ayaklarımı yerden ke...
