☯ Yin &Yang ✅

chapter 4 ☯

ප්‍රින්සිපල් සර් අපේ පන්තිය ලග . මට පන්තියේ ගහලා තිබ්බා දැල අස්සෙ පේනවා . ඉංග්‍රීසි මිසුත් එතන . අපිට ඊළගට තියෙන්නේ විද්‍යාවනෙ ඇයි මෙයා මෙතන . දෙන්නා වැදගත් කතාවක් වගේ . මට මොකෑ ඉතින් . ඒත් එක්කම පිටිපස්ස බලද්දි

" ටහුඩු අභීන් අයියා "

මගෙ ඉහමොළ රත් වුණා . මන් ආයෙම විද්‍යාව පොත අරන් ඒකට මූණ ඔයා ගත්තා . ඇයි යකෝ මූණ දෙන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයිනෙ වුණේ . සවිරු ගණන් පොත් උඩ යට මාරු කරලා පෙරලන් එකේ වට්ට්ක්කා ගෙඩියක් අදිනවා . අනේ මන්දා මූනම් වට්ටක්කා කිව්වොත් ඔක්කොම අමතකයි . දවසක් මන් බත් එකට වට්ටක්කා ගෙනල්ලා තිබිලා ඔක්කොම නිකන් කාලා දැම්මා . දවසක් නෙවේ හැමදාම එහෙමයි .

පන්තියේ උන් විහිලු කරන්නෙ වට්ටක්කි කියලා . මන් ඉතින් ඕවට ගියෙ නෑ පව් මගෙ එකානෙ 😌 . එහෙමයි කියලා නොකර ඉන්නෙත් නෑ . මගෙත් කට නළියනවා දවසට එක පාරක් හරි එහෙම කිව්වෙ නැත්තං .

" තිසරු "

මන් එකපාරට උඩ ගිහින් වැටුනෙ ඉංග්‍රීසි මිස් මගෙ නම කියද්දි . හොදකට නම් වෙන්න බෑ පුතේ. ඔය මිසා මාව දකිද්දිත් රවනවා හැටට හැටේ . ගිය ආත්මෙ තරහකාරයෙක්ද කොහෙද .

මන් හිමීට නැගිටලා ඔලුව උස්සලා බැලුවා ඇයි කියලා . බැන්නොත් නම් ලැජ්ජාවේ බෑ . අභීන් අයියත් ඉන්නවා. මට කොහොමත් සර්ලා මිස්ලගෙන් බැනුම් අහන එක මහලොකු දෙයක් නෙවේ . ඒත් අභින් අයියා ඉස්සරහා . අනේ මට බෑ.....ආච්චියෙහ් 🙂

" පොඩ්ඩක් මෙහෙ එන්න පුතේ "

මොකක් පුතේ .... !!!! ටහුඩු මේ මොකෑ හැමදාම හරකා , මූසලයා , කාලකන්නිය කියලා බයින මට පුතේලු මෙන්න බොලේ මැජික් . මේ ඔක්කොම ලොකු සෑර් ඉන්න හින්දා තමයි .

මන් වෙනසක් පෙන්නනැතුව මිස් ළගට ගියා .

" තිසරු !! තමුන්ද එතකොට තිසරු " ප්‍රින්සිපල් සර් මන් දිහා උඩ ඉදන් පහළට බලාගෙන ගිහින් බර කරලා මගෙ නම කිව්වා .

" තමුසෙ මොකෑ ඉංග්‍රීසි පේපරේ දවසේ පුස්තකාලෙ හැංගිලා හිටියෙ "

ටහුඩු හත් දෙයියනේ . මේ මේ ...කොහොමද දැනගත්තෙ. දැන් වෙලා අඩුම සති තුනක්වත්  වෙනවා . මන් හිතුවා මාට්ටු වෙලා නෑ කියලා . තිසරු උබ ඉවරයි යකෝ උබ ඉවරයි ........