☯ Yin &Yang ✅

chapter 8 ☯

" සුදු පුතේ මේන් කව්ද ඇවිත් "

හවස ගෙදර ඇවිත් හිතේ දුක යන්නත් එක්ක බත් පිගන් දෙක හමාරක්ම ගිලලා බඩ උස්සගන්න බැරුව ඇදේ පෙරළිලා හිටපු මන් ආච්චි අම්මා කෑ ගහනවා ඇහෙනකොට සුටුස් ගාලා ඇදෙන් පැන්නෙ සවිරුවා බලාපොරොත්තුවෙන් උනත් ඉදපු කෙනා දැකලා මගෙ ඇස් නළලට ගියා .

සුදු පාට ටී ශර්ට් එකට උඩින් කලු පාට හුඩී එකක් ඇදලා . කලු පාටින්ම ඩෙනිමක් ඇදලා . සුදුපාට adidas  දෙකක් දාලා හිටියෙ අභීන් අයියා . දෙයියනේ ලස්සන . ඒක වෙනම ලුක් එකක් . කෙල්ලො කීයක් බලන් හිටියද දන්නෑ එද්දි 😒

" අ....අභීන් අයියෙ ඔයා "

" තිසරු "

ඇත්තටම මන් ජීවිතේට එයා මගේ ගෙදරට එයි කියලා බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ . මට එයාට මේක පෙන්නන්න ඕන වුන්නෑ

මගෙයි ආච්චිගෙයි දුප්පත් ගෙදර......... මුඩුක්කුවක් වගේ ගෙවල් ගොඩක් අස්සෙ ගඩොලින් බැදලා තියෙන කපරාදුවත් නොකරපු බිත්ති වැස්සට තෙමිලම දිය සෙවළ බැදිලා තිබ්බා .කොයිවෙලේ බැලුවත් මුලු කකුලම දූවිල්ලෙන් වැහිලා තිබ්බෙ සිමෙන්ති පොළොව නිසා . දොරක් කියලා තිබ්බෙ දිරපු ලී පලුවක් වෙනකොට ජනෙල් කලු ඉටි රෙදිවලින් වහලා තිබ්බා . වහළෙට අමුනපු පරණ ටකරන් කෑලි ටික වැහි බිංදු නොවැටෙන්න යාන්තමට පැටලිලා තිබ්බත් මහ වැස්සක් ආපු දවසක ආච්චි මමයි මුලු දවසම ගේ ඇතුළෙ පිරෙන වතුර ඇද්දා . රෑට සැපට නිදන් ඉද්දි ඇගට වැටෙන වතුර බින්දු නිසා නින්ද නැතිවුණ අවස්තා ඕනෙ තරම් තිබ්බා . එහෙව් ගේකට අභීන් අයියා වගේ කෙනෙක් ආවහම ඇත්තටම මට ගොඩක් ලැජ්ජා හිතුනා .

මන් වගේ දුප්පතෙකුට එයාව පෑහෙන්නෑ කියලා හිතුනා . මගෙ හීන දරා ගන්න බැරි තරම් බර වැඩීද කියලා හිතුනා. මොහොතකට වුණත් මට හිතුනා මේ ගේ දැකලා අභීන් අයියා ආයෙ මාත් එක්ක කතා කරන්නෙවත් නැති වෙයි කියලා . මන් ලැජ්ජාව හින්දම බිම බලන් උන්නා මිසක් මොකුත් කියන්න ගියේ නෑ .