☯ Yin &Yang ✅

chapter 65 ☯

" තිසරු "

මන් උන්නෙ ස්ටේශමේ මගෙ ඔෆිස් රූම් එක ඇතුළෙ . මස් වැද්දා වගේ උන්නු මන් ජහ ජරාව ඔක්කොම අයින් කරලා අලුත් ඇදුමක් දාගත්තා . මගෙන් මැරුම් කාපු උන්ගෙ ලේ පැල්ලම් නිසා මගෙ ඇගෙන් ගිය ලේ පාරවල් අදුන ගන්න බැරි වෙද්දි අභීන් අයියට හොරෙන් උරහිසේ තිබ්බ උණ්ඩෙයි පිටේ තිබ්බ පිහි පාරවල්වලටයි බෙහෙත් කරගත්තු මන් ඒවා නොපෙනෙන්නම ඇදුමක් දාගත්තා .මට බොරුවට එයාව කලබල කරන්න ඕනෙ කමක්නෑ

මෙතනට ආපු වෙලේ ඉදන්ම මන් කරේ තාම ඇස් ඇරලවත් නැති පුංචි පැටියා දිහා බලාගෙන කල්පනා කරපු එක . පැටියව සනීපෙට නින්ද ගිහින් අනේ එයා දන්නෑ අද එයාගෙ අම්මා එයාව දාලා ගියා කියලා .එක එක මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත ලියවිලා තියෙන්නේ එක එක විදිහට.......... ඇත්තටම ඒවා ලියවිලාද නැත්තං ආගන්තුකයන්ගෙ මැදිහත් වීමෙන් බලෙන් වෙනස් වෙලාද ........ ?

දැන් මේ පැටියත් අනාතයෙක් ...... ඒ කියන්නෙ මේ පැටියගෙ නවාතැන වෙන්නෙත් එතනමයි .

" තිසු..... "

" ආ..... ම්ම් "

" මේන් "

අභීන් අයියගෙ බලකිරිල්ල හින්දම එතනින් එන්න ආපු මන් ස්ටේශමට යද්දි එයාට හොරෙන් තුවාලවලට බේත් දාගන්න ඕනෙ හින්දම එයාට එන්න එපා කිව්වත් එයත් මා එක්ක බලෙන්ම ආවා . අන්තිමේට මන් එයාව ටවුම කෙරවලේම තිබ්බ කඩෙන් බත් එකක් ඕනෙ කියලා යැව්වා . ඇත්තටම හරි ශෝක් මීය කූඩුව ඇතුලටම රිංගුවත් කාටවත් දොර වහන්න උවමනාවක් උනේ නෑ . මොකද ඒ මීයගෙ රූපෙ දැනන් උන්නට මේ මීයගෙ රූප කවුරුත් දන්නෑ .

මන් එයා දුන්න පාර්සලේ අරන් මේසෙ උඩින් තිබ්බ. බේත් ටික දාගන්න ඕනෙ හින්දා යැව්වා මිසක් මට දැන් කන්න පිරියක් ඇත්තෙම නෑ . දැක්ක ජහජරාවෙ හැටියට කන්න පුළුවන් වෙයියැ.

මොනාද කල්පනා කරන්නෙ දරුවො "

මන් ලගට ආපු එයා මන් ළගින්ම වාඩි වෙන ගමන් මොනාද කල්පනා කරන්නෙ කියලා අහනවා . මේ වෙලා තියෙන දේවල්වල හැටියට කල්පනා නොකර ඉන්නවනම් උට ලෙඩක් අපෙ හාමුදුරුවනේ ....

" කල්පනා කරන්න දේවල් නම් කෝටියයි අයියෙ "

" ම්ම් .... කල්පනා කරන්න එපා කියන්න බෑ මට අපි ගෙදර යන් "