Secret revenge,hyunin ✓

Kardeşim

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum
İyi okumalar~✨

🖤

Sabah saatlerinde testlerim yapılmış, sonuçlarda bir olumsuzluk çıkmayınca taburcu işlemlerini halledip hastaneden çıkmıştık.Arabadaydık.Dünki anlaşmamız üzerine beni evime bırakıp kardeşimi olduğum eve getirecekti.Her şey kusursuz ilerlemek zorundaydı.Aksi taktirde yakalanırsak veya açık verirsek bu ikimiz içinde iyi olmazdı.İkimiz hala birbirimize yabancıydık.Öyle kalmak zorundaydık.Aksi bir durumda yakınlığımız dikkat çekebilirdi.Her şey , kardeşlerimiz yurt dışında yerleştiğinde daha rahat olacaktı.

Beni eve bıraktı ve arabayı sürerek ordan ayrıldı.Kendini ele vermemek adına Junho'yu başka biri aracılığı ile buraya getirecekti. Önden onu arayıp haber vermemi istedi ancak elbette ona her şeyi açık bir şekilde anlatırsam benim yanıma asla gelmezdi.Benden ayrılmak istemezdi.Bir süre evin içinde dolaşarak onu nasıl ikna edebilceğimi düşündüm.

Tanrım bu iş cidden fazla stresliydi.

"Abi?" Gelen ses oldukça uzaktı.Olduğum yerden hareketlenip kapıyı açtım.Kolları belime sarılmıştı."Ah gideli çok olmadı biliyorum ama seni çok özledim!" Belimi adeta ortadan ikiye ayıracakmışçasına sıkıyordu.

"Ulan veled." Arada nefeslerim kesiliyor kollarını itekliyordum ancak nafile.Koala gibi yapışmıştı."Öldürmek mi istiyorsun beni?" Alaylı çıkan sesim kollarını belimden ayırmasına neden oldu.Gözlerime baktı.

Gözleri parlıyordu

"Gelebilir miyim?"

"Yok(!) bunca yolu sen gelde bir yüzünü göreyim diye aştırdım sana.Aptal mısın oğlum tabi ki gel " Gülümseyerek içeriye girdi.

Mutfağın ada tezgahına oturdu.

"Kahve?"

"Yok içmiyorum.Arkadaşlarımla içtim."

"Vay be junjun.Demek arkadaşlarınla içtin öyle mi."

"Yani çağıracağını bilsem içmezdim.Senin kahveni daha çok seviyorum."

"Sus be yalaka." Güldüm.Güldü.Kahvemi alıp sakince karşısına oturdum.Yüzüm ciddileşti."Şimdi.Junjun vermen gereken önemli bir karar var." Soran gözlerle beni dinlemeye devam etti. "Başımıza gelenleri az çok sevde biliyorsun.Bir takımına şahitte olmuşsun.Ancak yaşadığımız yada yaşamak üzere olduğumuz bazı şeyler var." Kaşları çatıldı."Ve bunlar pekte iyi şeyler değil junjun."

"Neler oluyor? Bir şeyler oluyor değil mi? Bir şey var.Bir sorun var.Ne sorun var?" Elimi onunsusturmak için kaldırdım ve devam ettim.

"Aslına bakılırsa senin bu şekilde öğrenmeni pek istemezdim.Ancak babama karşı bir plan yapmak durumundayım. Onu ve şu anda ortaklık kurduğu bir holding sahibini tahtlarından indirmek zorundayız.Ancak bunu yaptığımız zaman pek iyi şeyler yaşanmayacak.Ne senin için ne benim için."

"Zorundayız?"

"Orasına takılma dinlemeye devam et." Sorduğu soruyu bu şekilde örtmemden şüphelenmişti."En azından senin güvende olmanı istiyorum.Hayallerindeki gibi bir meslek sahibi olmanı ve iyi yerlerde iyi şekillerde yaşamanı istiyorum.Başımıza açacağım dertlerin seni hayallerinden alıkoymasını istemiyorum.İnsanların sana kötü gözle bakmasını istemiyorum.Kimsenin senin hakkında seni aşağı çekecek dedikodular yaymasını yada haberler yazım iftiralar atmasını istemiyorum.Junjun..ben senin bizden farklı yetişmemi istiyorum."

"Abi..Bu dediğin şeyler şu an çok anlamsız geliyor.Ne olduğunu anlamıyorum."

"Güvenliğin için.On sekizine bastığında yurt dışına yerleşmeni istiyorum.Orada seni güzel bir okula sokacağım.Hangisini istersen.Ama orada kendine bir yaşam kurmak zorundasın...Kore'ye geri dönmemek üzere."