(Hyunjin)
"Tanrım!" Soojin'in cığlıkları evin duvarlarında yankılanıyordu."Ben sizin gibi insanlar ile hiç bir yere gitmem." Ben sırtımı bir yere yaslanmış onu ikna etmeye çalışırken jeongin ise karşımızdaki koltukta oturarak bizi izliyordu.
"Soojin-ah! Sakin ol gideceğin yerde istediğin kişi ile vakit geçirirsin illa onunla takılma mecburiyetinde değilsin." Odanın içerisinde sinirden dönüp duruyordu."Ayrıca seni oraya keyfimden göndermediğimi de biliyorsun."
"Nie bu Yang ile aynı evdesin!? Onu kontrol altında tutmak için." Jeongine baktım.Kardeşimin sözlerine karşı sadece göz devirmekle yetindi.Çünkü babamda sende onların güvenilmez ve şeref yoksunu insanlar olduğunu biliyorsunuz."
"Laflarına dikkat et!" Ani çıkışım iki tarafıda şaşırtmıştı.Dişlerimi sıkıyordum.Babamın tarafının tutulması bile beni sinirlendiriyordu.Ancak soojin'in saatlerdir ağzından çıkan laflar benim sinirimi daha da körüklüyordu.Dişlerimi sıkıyordum."Babam sadece bir maddi güç. Sevgi anlamında da ilgi anlamında da ben büyüttüm seni.Babam senin hiç bir şeyine gelmezken bile onu ve her şeyi karşıma alıp seni koruyup kollayan ve her şeyine eksiksiz gelip seni destekleyen bendim.BEN!" Elimi göğsüme vuruyordum.
"Soojin-ssi." Kardeşim gözlerini benden alarak arkama doğru yönlendirdi."Benim kardeşimin sana bir zararı olmaz.Ama onunla iki saniye bile geçirirsen göreceksin ki bir çok konuda bilgisi var.Senin merak ettiğin moda ve sanat alanında bile. O da seninle vakit geçirmeyi dünden arzulamıyor.Diğer yaşıtı olan erkekler gibi kadın veya ilişki düşkünü bir erkek değil çünkü.Lakin durumları kabullendi bu yüzden gidiyor.Hayatının ve hayatlarımızın etkilenmemesi için.Senin ve abinin hayatları da dahil.Bencillik yapma."
Tanrım. Ben bile mest olmuştum.
"Abimi özlerim.." Sesi ağlamaklıydı."Ya başına bir şey gelirse? O zaman benim kimim kalır?"
Korkusu buydu.Ne onlar nede başka biri.Bunlar sadece bahaneydi.Bu olaylarda beni kaybetmekten yada zarar görmemden korkuyordu.Bir şey yapamamaktan korkuyordu.
"Sana söz veriyorum soojin-ssi." İkimizde ona odaklanmıştık."Abine bir zarar gelmeyecek. Bana emanet o. Benim kardeşim de sana emanet. Çünkü benimde ondan başka kimsem yok."
"Sana.." Bana benzeyen kararlı duruşunu ön plana çıkarttı."Nasıl güveneyim?"
"Kardeşim elinin altında değil mi? Abine bir zarar verdiğimi işitirsen kardeşime de her şeyi yapabilirsin.Çünkü ben başınızda olmayacağım." Gözlerini kaçırdı.İddialı sözler sözler ortaya atılıyordu."Ama madem bir güvence istiyorsun.Her şeyimin üzerine yemin ederim ki abini koruyacağım.Bana ihanet etmediği sürece."
Uzun uzun düşündü.Ne yapacağını bilemez haldeydi.Bana bakıyor ardından gözlerini kaçırıyordu.Zaman zaman gözleri ikimiz arasında mekin dokuyordu.Yarım saatten uzun süren düşünce silsilesi sona erdiğinde derin ama titrek bir nefes aldı.Benden ayrılacağı için içi gidiyordu ancak başka hiç bir çaresi yoktu.
"Tamam..kabul."
"Seni eve bırakayım." Tam arkamı döndüğüm esnada bir şey eklemek için durdum." Gidip fotoğraf çektir ve kendine okul aramaya başla."
Onaylarcasına kafasını salladı.
"Sonra görüşürüz jeo." Hiç bir cevap alamadan evden çıktım.Kardeşim arkamda ben önde arabanın park edildiği yere doğru ilerliyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Secret revenge,hyunin ✓
أدب الهواةAynı kaderi paylaşan iki insan.Bir sözleşme ile bir araya gelmişti. Ancak işler hiçte sanıldığı gibi masum ilerlemiyordu. İki rakip şirket , iki düşman baba ve iki düşman oğul. Bütün kirli çamaşırlar tek tek ortaya çıkıyordu. Bir sözleşme sonucu ayn...
